MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Η δυτική και ευρωπαϊκή κρίση: Μέρος Β

Το δεύτερο μέρος, όπως σας την είχαμε υποσχεθεί, της ανάλυσης του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου, Γιώργου Κοντογιώργη, για την ιστορική εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος, τη σημερινή του κρίση και τη δυνατότητα υπέρβασής της... Το Α' Μέρος μπορεί να το βρει κανείς εδώ.

Μέρος Β': Η δυτική κρίση και η ιδιαιτερότητα της ευρωπαϊκής κρίσης

Είναι γνωστό ότι η πολιτική Ευρώπη οικοδομήθηκε στη βάση μιας «εγκάρδιας συμφωνίας» που έθετε τη συναίνεση, αν όχι την ομοφωνία, ως προϋπόθεση στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεων. Στο ίδιο αυτό περιβάλλον δεν θεωρήθηκε, καταρχήν, ότι ο γαλλογερμανικός άξονας θα μπορούσε να ενοχλήσει τις ισορροπίες αυτές, καθώς συγκροτούσε ένα είδος «πρώτων μεταξύ ίσων» που επιπλέον ευνοούσε τη διαμόρφωση μιας ισόρροπης πολιτικής κατάστασης.

Η δυτική και η ευρωπαϊκή κρίση: Μέρος Α

Το πρώτο μέρος της ανάλυσης του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου, Γιώργου Κοντογιώργη, για την ιστορική εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος, τη σημερινή του κρίση και τη δυνατότητα υπέρβασής της.

Μέρος Α': Ο χαρακτήρας της κρίσης ως κρίσης μετάβασης στη νέα εποχή

Οι τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα χαρακτηρίζονται, για τη Δύση, ως η ολοκλήρωση της μετάβασης από τη δεσποτεία/φεουδαρχία στον πρώιμο ανθρωποκεντρισμό, στις κοινωνίες εν (ατομική) ελευθερία. Εξίσου σημαντική είναι η διαμόρφωση του πλανητικού περιβάλλοντος του ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος, η ολοκληρωτική επικυριαρχία του στη Γη. 

Το τέλος της Ευρώπης που γνωρίσαμε...

ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΒΙΑΙΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ 

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Λίγο πριν από τον θάνατό του, το 1898, ο Γερμανός καγκελάριος Ότο φον Μπίσμαρκ είχε κάνει μια δήλωση που έμελλε να αποδειχθεί προφητική: «Εάν είναι να υπάρξει άλλος πόλεμος στην Ευρώπη, τότε θα ξεσπάσει με αφορμή κάποιο απίστευτα γελοίο γεγονός που θα συμβεί στα Βαλκάνια». 

Σχεδόν 15 χρόνια αργότερα, η δολοφονία στο Σεράγεβο του διαδόχου του θρόνου της Αυστροουγγαρίας, Αρχιδούκα Φερδινάνδου, ήρθε να τον επιβεβαιώσει με τον πιο τραγικό τρόπο, λειτουργώντας ως πυροκροτητής για την έκρηξη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Διαψεύδοντας, ταυτόχρονα, μια προηγούμενη ρήση του Μπίσμαρκ -ότι τα Βαλκάνια δεν αξίζουν τα κόκκαλα ούτε ενός Πομερανού γρεναδιέρου.

Χρεοκοπία τώρα!

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ

Η Ελλάδα έχει πλέον πτωχεύσει, χωρίς καμία απολύτως δυνατότητα να αποφύγει μία κατάσταση που είναι κάτι περισσότερο από οδυνηρή – όσο πιο σύντομα λοιπόν το παραδεχτούμε, τόσο πιο γρήγορα θα ξεκινήσει η επώδυνη διαδικασία της εξυγίανσης 

Αρχείο – συλλογή διαχρονικών και εκπαιδευτικών αναλύσεων

«Όταν το δημόσιο χρέος υπερβαίνει ένα ορισμένο ύψος, τότε δεν υπάρχει ούτε ένα και μοναδικό παράδειγμα, από όσα γνωρίζω, όπου να επιτεύχθηκε ποτέ, με δίκαιο τρόπο, η εξ ολοκλήρου αποπληρωμή του.

Σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που έγινε δυνατή σε κάποιο βαθμό η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, συνέβη με τη χρήση της χρεοκοπίας – την οποία είχε παραδεχθεί κανείς ανοιχτά, χωρίς κανένα δισταγμό. Ακόμη και όταν υπήρξε συχνά μία ονομαστική επιστροφή του χρέους, στην πραγματικότητα επρόκειτο για μία ολοκάθαρη χρεοκοπία» (Adam Smith)..

Επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι της Δύσης

Του Sam Jones / F.T.

Για χρόνια, οι δυτικοί τρέμουν μπροστά στην πιθανότητα μιας επίθεσης «τύπου Βομβάης», με πολλούς τρομοκράτες και μεγάλο αριθμό στόχων σε πυκνοκατοικημένη περιοχή. Η πολύνεκρη επίθεση στο Παρίσι, οι τζιχαντιστές και η επίθεση – προάγγελος στο Charlie Hebdo. 

Από την επίθεση στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, η Γαλλία βιώνει μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Η γαλλική κυβέρνηση έχει ξεδιπλώσει χιλιάδες στρατιώτες σε ολόκληρη τη χώρα. 

Έτσι ξεκίνησαν όλα

Του Κώστα Βαξεβάνη 

Η προσπάθεια που γίνεται να αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία ως ένα φαινόμενο ασφάλειας, ευνοεί την τρομοκρατία και μόνο. Τίποτα δεν είναι στιγμιαίο, κανένα φαινόμενο δεν είναι χωρίς αιτίες, καταβολές και εξαρτήσεις. 

Όσοι επιμένουν να βλέπουν τη φρίκη που εξελίσσεται στο Παρίσι ως κάτι που αντιμετωπίζεται με όπλα, προσευχές και συγκίνηση με ημερομηνία λήξης, θα διαψευστούν από τον επόμενο παρανοϊκό που θα σκοτωθεί μόνο και μόνο για να σκοτώσει.