«Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να ΣΥΜΦΩΝΕΙ με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη ΝΟΜΙΚΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ.»
ΤΣΙΠΡΑΣ κ.λ.π. – ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Νόμος 4336/14-8-2015 (ΦΕΚ 94). Άρθρο 3 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Γ, του Μνημονίου Συνεννόησης [(αριθμός 1 παρ. β (σελίδα 1014)]
Με απλά λόγια, το πιο πάνω κείμενο μας λέει ότι δεν μπορεί να νομοθετήσει η Βουλή στα πλαίσια ισχύος του μνημονίου, χωρίς τη σύμφωνη απόφαση της τρόϊκας.
Υποτίθεται πως έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία, δηλαδή ο ανώτατος θεσμός αυτού του πολιτεύματος είναι το κοινοβούλιο, η αντιπροσωπεία του λαού. Όταν λοιπόν με το μνημόνιο η αρμοδιότητα νομοθέτησης του Κοινοβουλίου έχει de jure εκχωρηθεί στους δανειστές (θεσμούς σικ), τότε απλά έχει de facto καταλυθεί το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και φυσικά έχει de facto καταλυθεί το ίδιο το Σύνταγμα που την θεσμοθετεί. Επομένως, φρονώ ότι οποιαδήποτε εξουσία και οτιδήποτε αποφασίζεται και γίνεται είναι όλα άκυρα.
Θα πρέπει πια, τώρα μέσα στη χρεοκοπία μας, να είμαστε ή έστω να γίνουμε σοβαροί ως Έλληνες πολίτες, δεν έχουμε άλλα περιθώρια. Είτε έχουμε ένα Σύνταγμα που ισχύει ολόκληρο σε ένα κυρίαρχο κράτος, είτε δεν ισχύει. Δεν είναι δυνατόν μια σύμβαση με τους δανειστές να καταργεί το Σύνταγμα ενός κυρίαρχου κράτους και φυσικά την ίδια την αντιπροσωπεία του λαού.
Στην τελευταία περίπτωση όμως, από που αντλούν την εξουσία τους η κυβέρνηση και γενικότερα τα κρατικά μέσα βίας; Από τους δανειστές;
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου