MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Καταρρέουν τα έσοδα: Απλήρωτοι φόροι 1,63 δισ. τον Ιανουάριο!!!

Με απίστευτους ρυθμούς αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα χρέη των φορολογούμενων προς το Δημόσιο, συνέπεια των πολλών φόρων που εφαρμόστηκαν τόσο το 2016, όσο και αυτών που τέθηκαν σε εφαρμογή το νέο έτος.

Αποτέλεσμα όμως των φόρων που επιβλήθηκαν τον Ιανουάριο του 2017, ήταν να δημιουργηθούν νέα ληξιπρόθεσμα χρέη ύψους 1,63 δισ. ευρώ.

Αντίστροφη μέτρηση για τις γεωτρήσεις: Η Κύπρος υπογράφει συμβόλαια με ΕΝΙ, ΤΟΤΑL και Εxxon Mobil

Το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου ενέκρινε τα τρία συμβόλαια για τα θαλάσσια τεμάχια 6, 8 και 10 της ΑΟΖ και εξουσιοδότησε τον υπουργό Ενέργειας να τα υπογράψει. 

Σε δηλώσεις του ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Λακκοτρύπης, ενημέρωσε πως η υπογραφή των συμφωνιών θα γίνει στις 5 και 6 Απριλίου. Πρόσθεσε ακόμη πως ενημέρωσε για όλες τις σχετικές λεπτομέρειες νομικές, τεχνικές και άλλες το σώμα, προσθέτοντας ότι με την υπογραφή των συμβολαίων θα εισρεύσουν άμεσα στο ταμείο του κράτους 103,5 εκατ. ευρώ. 

ΚΑΖΑΚΗΣ : Εν αρχή ην το χρέος!

Κανείς δεν μπορεί να μιλά για διέξοδο, αν πρώτα δεν ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στο χρέος. 

Όποιος τα μασάει στο ζήτημα του χρέους, ή όποιος το μεταχειρίζεται ως ένα δευτερεύων ζήτημα, τότε επιδιώκει – ηθελημένα ή αθέλητα – να πάρει στο λαιμό του τον κόσμο και τη χώρα. 

Στις 19 Μαρτίου ημέρα Κυριακή οργανώνεται στο Royal Olympic η πρώτη και μοναδική στο είδος της ημερίδα για την αντιμετώπιση του χρέους. Σ’ αυτήν θα αναλυθεί ο χαρακτήρας του χρέους και θα εξηγηθεί ο τρόπος με τον οποίο η Ελλάδα οφείλει να μην το αναγνωρίσει και να το διαγράψει στο σύνολό του. Γιατί στο σύνολό του; Διότι πολύ απλά τα ελληνικά νοικοκυριά δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν ούτε καν το 1% του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους της χώρας. Μόνο με νέες φοροεπιδρομές και άγρια λιτότητα μπορεί να εξυπηρετηθεί έστω και ελάχιστο μέρος του χρέους. 

Το βρώμικο γερμανικό παιχνίδι

Οι λύκοι δεν χορταίνουν ποτέ, όσα πρόβατα και αν κατασπαράξουν – ελπίζοντας να καταλάβουν οι Έλληνες ότι, έχουν πληρώσει πια για τις δικές τους ευθύνες πανάκριβα, καθώς επίσης πως οι δανειστές δεν θα σταματήσουν ποτέ, εάν οι ίδιοι δεν τους σταματήσουν.

«Αυτό που συμβαίνει με τις «αξιολογήσεις» είναι ουσιαστικά το εξής. Σε κάθε μία που κλείνει τοποθετούνται στόχοι, μετά από διαπραγματεύσεις – άρα νέα μνημόνια. Όταν οι στόχοι αυτοί δεν επιτυγχάνονται, κάτι που συμβαίνει πάντοτε επειδή αυτά που απαιτούνται προκαλούν νομοτελειακά ύφεση, οπότε μειώνονται τα έσοδα του δημοσίου κοκ., τότε η επόμενη δεν κλείνει – έως ότου συμφωνηθούν νέοι στόχοι, για να καλυφθούν τα χρηματοδοτικά κενά από τη μη επίτευξη των προηγουμένων.

Πλανητική λογιστική ρευστότητα για αφελείς και κερδοσκόπους

Χωρίς νέο χρήμα λύση δεν υπάρχει , το εάν αυτό μοιραστεί με ελικόπτερο , το εάν θα πιστωθεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς, το εάν προκύψει ως επιστροφή φορών αυτό είναι αδιάφορο.

ΑΡΘΡΟ

Το μεγάλο πρόβλημα των κεντρικών τραπεζών είναι ότι ο μηχανισμός μετάδοσης της νομισματικής τους πολιτικής δεν λειτουργεί και συγκεκριμένα οι καταστάσεις όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί από την επταετή κρίση έχουν στην πράξη καταργήσει τους διαύλους μεταφοράς των νομισματικών εντολών στην πραγματική οικονομία.

Σήμα κινδύνου για το ευρώ μέσω ΔΝΤ.

Η ευρωζώνη κινδυνεύει να περάσει νέες σοβαρές κρίσεις, τις οποίες θα προκαλέσουν (πάλι) οι τράπεζες, εάν δεν τεθούν υπό δρακόντεια εποπτεία, προειδοποιούν δύο κορυφαίοι οικονομολόγοι, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε χθες από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. 

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι η μελέτη αυτή, που δημοσιεύεται λίγο πριν τη Σύνοδο του G20 στο Μπάντεν Μπάντεν της Γερμανίας, αμφισβητεί τις θεωρίες του Βερολίνου, σύμφωνα με τις οποίες για τις ανισορροπίες στην ευρωζώνη ευθύνονται μόνο οι χώρες που δεν εφαρμόζουν «σωστή» πολιτική. Και στρέφει τη συζήτηση στο θέμα που «πονάει» περισσότερο τους Γερμανούς διαμορφωτές πολιτικής: στις τεράστιες αδυναμίες του χρηματοπιστωτικού τομέα, για τον οποίο άλλωστε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν διαθέσει πολλαπλάσια ποσά για προγράμματα διάσωσης, από όσα διέθεσαν για τις οικονομίες της περιφέρειας.