MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

Ζούμε σε μια κατ’ επίφαση Δημοκρατία… Εκλεγμένοι βουλευτές ψηφίζουν κατοχικά μνημόνια

Γράφει ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή 

Η λέξη Δημοκρατία στις μέρες μας είναι μια από τις πλέον παρεξηγημένες και κακοποιημένες έννοιες. Πρώτον, διότι οι πλείστοι που δηλώνουν υπερασπιστές της, την χρησιμοποιούν επιλεκτικά, και δεύτερον, διότι, οι σημερινοί πολιτικοί, κυρίως αυτοί της πρώτης γραμμής, κατά βάση ενδιαφέρονται για το δικό τους πολιτικό μέλλον και συμφέρον (ελάχιστες εξαιρέσεις υπάρχουν) και όχι, όπως οι ίδιοι επανειλημμένως δηλώνουν, για τον κυρίαρχο λαό. 

Τι συμβαίνει με τα Ευρωομόλογα;

Της Παναγιώτας Μπλέτα*

Βλέποντας την Ευρωπαική Ένωση να σύρεται στη διάλυση, πρότεινε πρόσφατα η Κομισιόν τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, Ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών, την κοινή έκδοση ευρωπαϊκών ομολόγων (European Safe Assets) ή ευρωομολόγων, κοινή εγγύηση καταθέσεων, αλλά και αυστηρότερα δεδομένα οικονομικής σύγκλισης. Δράσεις οι οποίες εφόσον εγκριθούν, πρόκειται να υλοποιηθούν στο χρονικό διάστημα 2020 έως 2025.

Για να δούμε όμως τι είναι ακριβώς τα ευρωομόλογα;

Η άγνοια της άγνοιας

Δεν είναι καθόλου κακό να μη γνωρίζει κανείς ένα θέμα, αρκεί να το δέχεται αναζητώντας σε άλλους τις απαντήσεις – είναι όμως εξαιρετικά επικίνδυνο να μην γνωρίζει πως δεν το γνωρίζει, ειδικά όταν πρόκειται για κάποιον πολιτικό, επειδή τότε οι ενέργειες του δεν καταστρέφουν μόνο τον ίδιο, αλλά ολόκληρη τη χώρα.

Άποψη

Το τελευταίο χρονικό διάστημα ιδρύονται συνεχώς στην Ελλάδα νέα κόμματα, κινήματα, φορείς ή παρατάξεις, ορισμένα από τα οποία συντάσσονται με τους παλαιότερους οπαδούς της δραχμής. Έτσι το εθνικό νόμισμα δεν εκπροσωπείται πλέον μόνο από αριστερές πολιτικές αντιλήψεις αλλά, επίσης, από δεξιές ή κεντρώες, αστικές και συντηρητικές. Σύμφωνα με όλα αυτά τα «κινήματα», κοινό χαρακτηριστικό ορισμένων εκ των οποίων είναι η άγνοια της άγνοιας τους, ο βασικός ένοχος της χρεοκοπίας της Ελλάδας είναι η Ευρωζώνη και το ευρώ – οπότε, εάν η χώρα τολμούσε να το εγκαταλείψει υιοθετώντας τη δραχμή, θα έλυνε σε χρόνο μηδέν τα προβλήματα της, επιστρέφοντας σε πορεία ανάπτυξης. Είναι όμως αλήθεια έτσι;