MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

ΑΦΕΛΕΙΑ ΑΜΕΛΕΙΑ Ή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ; Η σημερινή Δημοκρατία είναι, κομματοκρατία και φαυλοκρατία…

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”

24 Ιουλίου 1974 η Χούντα του Ιωαννίδη έχει καταρρεύσει και τα πρωτοσέλιδα του ημερήσιου τύπου, κάνουν εκτενείς αναφορές στον ερχομό του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Παρίσι. Ο ερχομός του σηματοδοτούσε Εθνικές εκλογές και δημιουργία Νέου Συντάγματος. Κατά χιλιάδες οι Αθηναίοι πολίτες, με αναμμένες λαμπάδες έτρεξαν να τον προϋπαντήσουν, καταθέτοντας έτσι την αμέριστη εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό του. Όλα αυτά τα χρόνια της οικιοθελούς εξορίας του στο Παρίσι, όλοι θεωρούσαν πως τον ωφέλησαν πολιτικά και έκαναν πιο σοφή την πολιτική του σκέψη, από την στιγμή που γνωρίστηκε με εξέχουσες πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής, όπως ο Ζισκάρ Ντ΄ Εστέν, μεγάλος πολιτικός για την Γαλλία αλλά και για την Ευρώπη γενικότερα. Έζησε σε μία χώρα που τιμά την δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες και όλοι πίστευαν πως ερχόμενος από την Γαλλία, θα οδηγούσε την χώρα στην λεωφόρο της προόδου και της ανάπτυξης. 

Το κραχ ως αναγκαιότητα

Πρόκειται για ένα «φάρμακο» που, όσο πιο πολύ καθυστερεί ο ασθενής να το πάρει, τόσο πιο μεγάλες δόσεις χρειάζεται και τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος να πεθάνει – ενώ, λόγω των εσφαλμένων αντιλήψεων που επικρατούν σήμερα, θα κινδυνεύσει να καταστραφεί ολόκληρο το σύστημα.

Ανάλυση

Όλα τα οικονομικά συστήματα δημιουργούν διαστρεβλώσεις – είτε προς τα πάνω κατά τη διάρκεια των ανοδικών κύκλων, είτε προς τα κάτω όταν βιώνουμε καθοδικούς κύκλους. Εν μέρει μόνο εξαίρεση αποτέλεσε το σύστημα της κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας «σοβιετικού τύπου» – το οποίο καταστράφηκε από τη μη δημιουργική αδράνεια του, τεκμηριώνοντας πως ούτε η «δογματική σταθερότητα» αποτελεί λύση.

Γιατί δεν υπάρχει όραμα;

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Ποιος είναι ο σύγχρονος συντηρητικός και ποιος ο φιλελεύθερος ή με άλλους όρους ποιος είναι ο σύγχρονος δεξιός και ποιος ο αριστερός; Πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο όραμα για κοινωνική κινητοποίηση και πραγματική αλλαγή;

Η πάλη των τάξεων σήμερα, όπως έγραψε και ο Σλαβόι Ζίζεκ, θα είναι πολιτισμική και όχι οικονομική. Από τη μία, οι σύγχρονοι συντηρητικοί (ή κατ’άλλους δεξιοί) ακολουθούν πρότυπα όπως είναι η επιστροφή σε αξίες του παρελθόντος, η προστασία της οικογένειας, ο σεβασμός στα ήθη και στα έθιμα του έθνους και στα ατομικά δικαιώματα ενώ οι φιλελεύθεροι (ή αριστεροί) υποστηρίζουν το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, την ανοχή στη διαφορετικότητα κάθε είδους ενώ θεωρούν την κλασική οικογένεια και τις παραδόσεις μάλλον παρωχημένες και προσπαθούν να τις επαναπροσδιορίσουν (όπως συμβαίνει με τον επαναπροσδιορισμό της ιστορίας και όχι μόνο). Οι φιλελεύθεροι δίνουν περισσότερη έμφαση στην προστασία των αδύναμων μελών της κοινωνίας και λιγότερο σε έννοιες όπως η πατρίδα, το έθνος κτλ. Να τονίσω εδώ ότι σε σχέση με το εξωτερικό, στην Ελλάδα, υπάρχουν μικρά τμήματα της αριστεράς που διαφοροποιούνται από τη γενική τάση και πιστεύουν στην έννοια της πατρίδας κτλ.