Σπύρος Στάλιας : Δημόσιο Χρέος: Εθνική Αποταμίευση ή Βάρος για τα Παιδιά μας;

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Ναί, γιά τις χώρες της ευρωζώνης αποτελεί δυσβάσταχτο βάρος για τις νέες γενιές.

Αφού δεν εκδίδουμε το δικό μας νόμισμα και είμαστε χρήστες ενός ξένου νομίσματος, του ευρώ, φυσικά οι μέλλουσες γενιές θα πρέπει να ξεσκίζονται στη δουλειά, και από τις εξαγωγές, την φορολογία ή απο νέο δανεισμό να ξεπληρώνουν παλιά χρέη, που δεν θα αποπληρώνονται ποτέ.

Δανεισμός τώρα, σημαίνει οτι αργότερα θα πληρώσουμε τις σημερινές δαπάνες. Ή όπως ακούγεται συνήθως στα μέσα ενημέρωσης: ‘Με τα κρατικά ελλείμματα αφήνουμε χρέος στα παιδιά μας’.

Και όχι μόνο αυτό. Η πληρωμή αργότερα, σημαίνει ότι κατά κάποιο τρόπο το πραγματικό βιοτικό επίπεδο και η γενική ευημερία των παιδιών μας θα μειωθούν στο μέλλον λόγω των ελλειμματικών δαπανών του τώρα.

Η ενεργειακή αυτοκτονία της ΕΕ

Είναι φανερό πως η ΕΕ που δεν είναι ούτε στρατιωτική, ούτε ενεργειακή υπερδύναμη, ενώ ευρίσκεται υπό διάλυση, εφαρμόζει μία αυτοκτονική ενεργειακή πολιτική – μη έχοντας καν προειδοποιήσει τους Πολίτες της για το τεράστιο κόστος της αμφιλεγόμενης πράσινης μετάβασης, από επί μέρους κράτη που ευρίσκονται στα όρια της δημόσιας και ιδιωτικής χρεοκοπίας. Ακόμη και οι ισχυρές χώρες της δε, όπως η Γερμανία, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα όσον αφορά την εφοδιαστική τους αλυσίδα – με αποτέλεσμα η ανάκαμψη τους από την κρίση της πανδημίας που ασφαλώς δεν αποτελεί παρελθόν, να είναι εξαιρετικά «ισχνή». Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις νεότερες προβλέψεις, το ΑΕΠ της Γερμανίας θα αυξηθεί μόλις κατά 2,5% το 2021 – καθώς επίσης κατά 3,7% το 2022, από 5,1% που προβλεπόταν στο παρελθόν. Με δεδομένη λοιπόν τη γεωπολιτική αλλαγή της Ρωσίας, η ΕΕ θα βρεθεί αντιμέτωπη με δύσκολες καταστάσεις, από πολλές διαφορετικές πλευρές – κάτι που θα προκαλούσε μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις, με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Ποια αποζημίωση; Ούτε μια συγγνώμη

Τάσος Παππάς

 

Δύο χρόνια με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, δύο χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση και έξι χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015. Οι επέτειοι είναι αφορμή για τους νικητές να γιορτάσουν ακόμη και με κούφια πολυλογία, είναι διδακτικές για τους ηττημένους και τους υποχρεώνουν να αναζητήσουν τις αιτίες της υποχώρησής τους, ορισμένες όμως, όπως αυτή για το δημοψήφισμα, προκαλούν θλίψη επειδή το αποτέλεσμα της κάλπης και η πολιτική που εφαρμόστηκε στη συνέχεια ήταν σε σύγκρουση.

Οι παρεμβάσεις των πρωταγωνιστών έχουν σημασία: είτε είναι αποθεωτικές για τις επιλογές τους, είτε περιλαμβάνουν στοιχεία αυτοκριτικής, είτε, πολύ περισσότερο, όταν δίνουν την εντύπωση ότι αναζητούν την εξιλέωση για τις πράξεις τους. Ενας εκ των πρωταγωνιστών ήταν ο Μάρτιν Σουλτς.

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Μασκαράτα Δημοκρατίας

Frederick Florin/Pool via REUTERS

John Laughland / Reseau International 9-6-21

Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει για ένα αντιρωσικό ψήφισμα, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης το σχολιάζουν. Αλλά κατά τον ακαδημαϊκό John Laughland, θα πρέπει μάλλον να κάνουν ό, τι κάνουν οι πολίτες της Ευρώπης και να μην δίνουν καμιά σημασία σε αυτή την άχρηστη συνέλευση.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει, κάποια πράγματα παραμένουν αμετάβλητα. Αυτές τις ημέρες, όπως σε δεκάδες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει ένα ακόμη ψήφισμα κατά της Ρωσίας. Tυπογραφείο αντιρωσικών κειμένων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφιερώνει δυσανάλογο χρόνο στην εμμονική καταδίκη του μεγάλου γείτονα.

Βαρουφάκης: "Μπροστά στην Αρπαγή της Ευρώπης"

Τη δεκαετία του 1930, ο ανθρωπολόγος Εβανς-Πρίτσαρντ διαπίστωσε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον καθώς μελετούσε την αφρικανική φυλή Αζάντε και την εξουσία που ασκούσε το μαντείο τους. 

Οι Αζάντε αντιλαμβάνονται εξίσου καλά με εμάς, έγραφε ο Βρετανός ανθρωπολόγος, ότι η αποτυχία των χρησμών του μαντείου τους να προφητεύουν σωστά απαιτεί μια εξήγηση.

Ομως είναι σε τέτοιον βαθμό παγιδευμένοι στις μυστικιστικές έννοιες που χρησιμοποιεί το μαντείο, ώστε χρησιμοποιούν τις ίδιες, ή συναφείς, μυστικιστικές έννοιες για να εξηγήσουν την... προβλεπτική αποτυχία του μαντείου. 

Ανεξέλεγκτη εξουσία της Τρόικας

Φυσικά στην Ελλάδα κανένα κανάλι δεν μπήκε στον κόπο να το προβάλλει...

Το ντοκιμαντέρ των Harald Schumann και Árpád Bondy εξετάζει τον ρόλο της Τρόικας, το πείραμα της Ευρώπης στην Ελλάδα και τον λόγο που οι δανειστές δεν άφησαν τη χώρα να πτωχεύσει το 2010.

«Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια χώρα είναι να πέσει στα χέρια διεθνών γραφειοκρατών», λέει ο Pablo Negueira Batista, που είναι εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ και γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.

Σε κατάσταση ομηρίας! Ένας απίστευτος εκβιασμός

Μία ακόμα αποκάλυψη σχετικά με τον συναινετικό χαρακτήρα των Βρυξελλών απέναντι στο Brexit βγήκε στην επιφάνεια… Με… δημοκρατικές διαδικασίες οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών ζητούν την καταβολή 25 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου να προχωρήσουν ομαλά οι διαδικασίες εξόδου! 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλεί να κρατήσει το Ηνωμένο Βασίλειο σε κατάσταση ομηρίας, αν δεν πληρώσει το λογαριασμό, σε μια απροκάλυπτη επίθεση κατά της δημοκρατίας μετά τη βαρυσήμαντη ψήφο του Brexit. 

Ο Νέρωνας της Ευρώπης

Η CETA προωθείται δόλια, αφού σχεδιάζεται η παράκαμψη των εθνικών κοινοβουλίων και των πολιτών – οπότε λογικά θεωρείται πως ο πρόεδρος της Κομισιόν θα είναι ο «νεκρωτικός ηγέτης» που θα δρομολογήσει τη διάλυση της ΕΕ και της Ευρωζώνης

«Αποφασίζουμε κάτι, το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε λίγο καιρό για να διαπιστώσουμε τι θα συμβεί. Εάν δεν σημειωθούν μεγάλες διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν τι έχει αποφασιστεί, τότε εφαρμόζουμε τις αποφάσεις μας – αργά και σταδιακά, έως ότου δεν υπάρχει πλέον κανένας δρόμος επιστροφής» (J.C.Juncker, πρόεδρος της Κομισιόν – πηγή)