ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ…

Όσο η προσοχή μας εστιάζεται (με την έντεχνη συστημική προπαγάνδα) πάνω στον Σόϊμπλε, που παίζει το ρόλο του «κακού», βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος.

Ο Σόϊμπλε δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα εάν προηγουμένως δεν το έχει εγκρίνει η καγκελάριος Μέρκελ.

Και η Μέρκελ δεν μπορεί να είναι αντίθετη με τη γερμανική ολιγαρχία.

Το σοβιετικό σύστημα και το νομοτελειακό κραχ

Ο όρος «καπιταλισμός-καζίνο» είναι απολύτως λανθασμένος, αφού καζίνο χωρίς ρίσκο, με παίχτες που διαθέτουν απεριόριστα ποσά, δεν υπάρχει – ενώ ο καπιταλισμός χωρίς κανέναν κίνδυνο χρεοκοπίας, μοιάζει με το Χριστιανισμό χωρίς την κόλαση

Άρθρο

Όταν προσπαθεί να λύσει κανείς ένα πρόβλημα με μία πολιτική παρέμβαση, όπως αυτές που βιώνουμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, συνήθως το επιδεινώνει – κάτι που ονομάζεται στην οικονομία ως η «επίδραση της κόμπρας» (effect). Ο χαρακτηρισμός αυτός προέρχεται από την Ινδία, όπου ο τότε βρετανός κυβερνήτης του Δελχί προσπάθησε να αντιμετωπίσει το πλημμύρισμα της περιοχής από κόμπρες, προσφέροντας ένα ποσόν σε όποιον του έφερνε ένα σκοτωμένο φίδι.

Οι χρυσές business των Lazard και Rothschild στην Ελλάδα

Μπορεί σε πολλά η Ελλάδα να είναι ουραγός, ωστόσο σε ό,τι αφορά τις επιλογές συμβούλων από τις ελληνικές κυβερνήσεις, τόσο για τις ιδιωτικοποιήσεις όσο και για το ζήτημα της διαχείρισης του χρέους και της εξόδου στις αγορές, αγγίζει την κορυφή.

Της Ελευθερίας Κούρταλη

Κάπως έτσι, οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες χρηματοοικονομικών συμβουλευτικών υπηρεσιών στην Ευρώπη, η Lazard και η Rothschild, βρέθηκαν να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής οικονομικής πολιτικής εδώ και πολλά χρόνια.

Κοινωνική Βία και Φόβος των Ελίτ

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Ο φόβος είναι ένα ισχυρότατο συναίσθημα, έχει δε χρησιμοποιηθεί κατά κόρον και στην πολιτική. Ο φόβος δεν είναι μόνο ατομικός αλλά μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την κοινωνία και να γίνει συλλογικός (δεν βιώνουμε άλλωστε κάτι τέτοιο σήμερα;). 

Δεν φοβάται όμως μόνο η «μάζα» αλλά και η ελίτ. Σύμφωνα με τον Brown (1997) η μάζα φοβάται όταν αισθάνεται απειλή για την ασφάλειά της. Η δε ασφάλεια μπορεί να είναι σωματική, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική/κοινωνική. 

Η χειραγώγηση της Δημοκρατίας και οι συνέπειες

-η σημασία του βέτο των ΗΠΑ εις το ΔΝΤ- 

Πολλές φορές έχουμε επισημάνει την μεγάλη σημασία της Ιστορίας. Διότι είναι η συνείδηση της ανθρωπότητας η οποία καταγράφει την μοίρα και τα βιώματα των λαών αυτής. Δεν επηρεάζεται, αλλά ούτε χειραγωγείται από κανένα, ούτε και από την πολιτική. Ο αμερικανός ιστορικός Χάουαρντ Ζιν είπε κάποτε: «αν δεν γνωρίζουμε την ιστορία, είμαστε κρέας έτοιμο για τους σαρκοφάγους πολιτικούς, για τους διανοούμενους και τους δημοσιογράφους που προμηθεύουν το πιο ακονισμένο μαχαίρι». 

ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ;

Όλα δείχνουν πως το ίδιο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης πριμοδοτεί τον εθνικισμό ως αντίπαλο πόλο και τον ταυτίζει άνετα με την ακροδεξιά, γιατί είναι εύκολος αντίπαλος και μπορεί να τον "δέρνει" πολιτικά άνετα, ώστε να προβάλει το ίδιο ως η μόνη λύση. 

Το σύστημα φοβάται μόνο τον εκδημοκρατισμό του αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτικού συστήματος, που θα του αφαιρέσει ή θα του περιορίσει τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας και μέσω αυτής τον έλεγχο των λαών.

Η κατάρρευση της μεσαίας τάξης στη Δύση

Η πραγματική δύναμη της εξουσίας σήμερα δεν πηγάζει από την άμεση βία της εποχής των δικτατόρων, αλλά από την έμμεση – από την πεποίθηση των ανθρώπων ότι, το κράτος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει βία, εάν δεν συμμορφωθούν με τους κανόνες που τους επιβάλλει.

«Η βία δεν είναι το ίδιο με τη δύναμη και την εξουσία. Εάν η βία αποτύχει να πείσει, τότε η εξουσία «εξατμίζεται»…… Νομίζαμε ανόητα πως αποτελούσαμε τη μεσαία τάξη, έως ότου ανακαλύψαμε πως δεν είμαστε τίποτα άλλο, από θλιβερά φορολογικά υποζύγια και σκλάβοι χρέους – έχοντας μετατραπεί σε τέτοιους μέσω της κρατικής βίας, την οποία μας επέβαλλαν οι ελίτ και οι αγορές. Τότε, επειδή δεν είχαμε τίποτα άλλο πλέον να χάσουμε, εξεγερθήκαμε – αποδεικνύοντας πως πράγματι η βία που αποτυχαίνει λειτουργεί εις βάρος της εξουσίας» (C.Hugh–Smith).

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ «ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ»

Ο οικονομικός ολιγάρχης μπορεί με τα χρήματά του να κάνει τα πάντα, ακόμα και ιδιωτικό στρατό. Δεν μπορεί μόνο να κάνει ένα πράγμα: Να εμφανιστεί ενώπιον του λαού ο ίδιος και να τον πείσει ότι τον κλέβει για το καλό του. 

Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιεί ως μαριονέτες, επαγγελματίες πολιτικούς – «ηθοποιούς», που παίζουν το ρόλο του δήθεν λαϊκού αντιπροσώπου, ενώ στο παρασκήνιο είναι εντολοδόχοι της οικονομικού ολιγάρχη. Το δε αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα τον βοηθάει τέλεια για να επιτύχει το στόχο του. 

Ο πατριωτισμός μέσα απο την θέσπιση ορίων στην κίνηση κεφάλαιων

Ο βασικός εκβιασμός των εθνικών κυβερνήσεων από το κερδοσκοπικό κεφάλαιο στηρίζεται στην απειλή μαζικής φυγής κεφαλαίων, κάτι που μπορεί να ανατραπεί εάν τεθούν συγκεκριμένα όρια στην κίνηση τους. 

To 1821 είναι έτος ορόσημο για εμάς τους Έλληνες όμως ταυτόχρονα είναι έτος ορόσημο και για την παγκόσμια οικονομία. 

Την χρονιά αυτή πρωτοεμφανίστηκε στην Βρετανία ο κανόνας του χρυσού, ο επονομαζόμενος αργότερα κλασικός κανόνας, οπότε και η λίρα συνδέθηκε με τον χρυσό σε συγκεκριμένη ισοτιμία. 

Ο σωτήρας της Ευρώπης και του πλανήτη

Ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι, οι Πολίτες της Γαλλίας επέλεξαν με τέτοια πλειοψηφία το άτομο που τους υπέδειξαν οι αγορές, καθώς επίσης η Γερμανία – τον εκλεκτό του συστήματος και έναν φανατικό υπέρμαχο της ασύμμετρης παγκοσμιοποίησης.

«Θα ακούω όλους τους Γάλλους. Η Ευρώπη και ο πλανήτης έχουν στρέψει το βλέμμα τους στη Γαλλία. Περιμένουν να ενσαρκώσουμε το πνεύμα του διαφωτισμού, για έναν κόσμο με περισσότερο ανθρωπισμό, με περισσότερη ασφάλεια, με περισσότερη οικολογική ευαισθησία και με περισσότερη ανάπτυξη. Εσάς τους Πολίτες θα υπηρετήσω. Το καθήκον μας είναι τεράστιο» (E. Macron, πηγή).

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΑΠΛΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ...

Φίλοι μου, η πιο κάτω περιγραφή του συστήματος, η αξία της πολιτικής και η σχέση οικονομικής εξουσίας και πολιτικής εξουσίας, που κάνει ο Paul Mason, μόνο μέσα σε λίγες γραμμές, με γοήτευσε. Συνεχώς γράφω χρόνια για το θέμα αυτό, αλλά αυτές οι λίγες γραμμές είναι ένα απίστευτο απόσταγμα, ένα ευαγγέλιο για όσους θέλουν να γνωρίζουν. 

Ελίτ, Δημοκρατία και Μαύροι Κύκνοι

source:Risk & Insurance® @RiskInsurance

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

giota.houliara@gmail.com 

Οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις (ΗΠΑ, Ολλανδία, Γαλλία) και το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουνίου στη Βρετανία μου έφεραν στο μυαλό τη ρήση του Νασίμ Ταλέμπ (Nassim Nicholas Taleb): Όταν ο κόσμος ψηφίζει αυτό που θέλει η διανούμενη-πλην-όμως-ηλίθια-ελίτ, τότε αυτό είναι «δημοκρατία».

Στη συνέχεια διάβασα ένα άρθρο στο πρακτορείο Bloomberg όπου ο συντάκτης Leonid Bershidsky συναντά τον Robert Barnes, δικηγόρο του Λας Βέγκας. Ο Barnes έχει τη συνήθεια να κερδίζει χρήματα ποντάροντας στους μαύρους κύκνους των εκλογικών αναμετρήσεων (δηλαδή στο απρόβλεπτο, σ΄αυτό που δεν θεωρούν οι δημοσκόποι και οι πολιτικοί αναλυτές εφικτό). 

Ο Θάνατος του Ανθρωπάκου

«Τί συμβαίνει με τον δρόμο που ακολουθεί τώρα η εποχή μας; Δεν φαίνεται να τον γνωρίζει πολύ καλά ή να επιθυμεί να τον γνωρίσει και οι σπάνιοι διαβάτες που θέλουν όχι να φωτίσουν τα βήματά μας αλλά να εξιχνιάσουν το μυστικό της διαδρομής, συνήθως αποβάλλονται από τους άλλους οδοιπόρους». 

Κώστας Αξελός – Σε αναζήτηση του α-διανόητου 

Η ανθρωπότητα, θα λέγαμε, περιμένει με ανακούφιση την καταστροφή της. Οι διαβάτες που επιθυμούν να φωτίσουν τα βήματά μας, εάν και ελάχιστοι, αποβλήθηκαν. Δεν δημιουργήθηκε, η κατά Ράιχ, «σύνδεση της συνείδησης της επαναστατικής πρωτοπορίας με τη συνείδηση του μέσου πολίτη», δεν θα μπορούσε όμως να γίνει και διαφορετικά. 

Η χειραγώγηση μέσω της Δημοκρατίας

Οι ελίτ αγοράζουν τις εκλογές, χωρίς σχεδόν κανέναν περιορισμό, ενώ οι ανόητες μάζες έχουν την ψευδαίσθηση πως επιλέγουν οι ίδιες τις κυβερνήσεις τους – παραπλανημένες από τις σκηνοθετημένες τηλεοπτικές ή άλλες αντιπαραθέσεις των ιδιοτελών πολιτικών.

«Στις χώρες της Δύσης οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να αλλάξουν τις πολιτικές μέσα από τις εκλογές, επειδή οι κυριαρχούσες ελίτ ελέγχουν όποιον τις κερδίσει. Οι εκλογές δίνουν την εντύπωση της Δημοκρατίας, αλλά η ψήφος των ανθρώπων δεν αλλάζει τις πολιτικές που ευνοούν τις ελίτ και τους πολέμους τους. Ως εκ τούτου, η βούληση του λαού είναι ανύπαρκτη, δεν εφαρμόζεται ποτέ.

Νιλς Μουίζινιεκς: «Σε λίγα χρόνια τέλος τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη»

Στην οδυνηρή διαπίστωση ότι σε λίγα χρόνια, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη θ’ αποτελεί… παρελθΣτην οδυνηρή διαπίστωση ότι σε λίγα χρόνια, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη θ’ αποτελεί… παρελθόν προβαίνει, εμμέσως πλην σαφώς, ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Νίλς Μουίζνιεκς

Ο δεκάλογος του ελέγχου των μαζών

Υπάρχουν συνήθως πολλά γιατί: παράδειγμα, γιατί ο πόλεμος του Ιράκ, γιατί της Λιβύης ή της Συρίας, γιατί κατέρρευσε η Βενεζουέλα ή γιατί η Ελλάδα χρεοκόπησε. Η απάντηση όμως είναι πάντοτε η ίδια: για την απόκτηση πλούτου και δύναμης από μία μικρή μειοψηφία, η οποία έχει πάρει τα ηνία.

«Οι ελίτ «αγοράζουν» τις εκλογές, χωρίς σχεδόν κανέναν περιορισμό – ενώ οι μάζες έχουν την ψευδαίσθηση πως επιλέγουν οι ίδιες τις κυβερνήσεις τους, παραπλανημένες από τις σκηνοθετημένες τηλεοπτικές ή άλλες ψεύτικες συγκρούσεις των πολιτικών. 

“Έλληνες, σας σφάζουν μπροστά στα μάτια του Πλανήτη”.

Του Peter Koenig* «Σας σφάζουν μπροστά στα μάτια του Πλανήτη και κανείς δεν λέει κουβέντα. Πρώτα από όλα η ελίτ της Ελλάδας. Και η κυβέρνησή σας. Λίγοι, αλλά πολλοί λίγοι, επιτρέπουν την σφαγή γιατί δεν τους αφορά. Έχουν τυφλωθεί από την απατηλή λάμψη του ευρώ και τη συμμετοχή στην προνομιούχα τάξη των ευγενών Ευρωπαίων.

Λαέ της Ελλάδας! – Ξυπνήστε.

Πάρτε τα πράγματα στα χέρια σας. Μην πιστεύετε τους πολιτικούς σας, τα μίντια σας! Αποχωρήστε από αυτήν την εγκληματική οργάνωση που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση και από αυτό το απατεωνίστικο δυτικό νομισματικό σύστημα που σας πνίγει μέχρι θανάτου. Πάρτε πίσω την κυριαρχία σας, το νόμισμά σας. 

Υβριδικές εξελίξεις

Η Ευρώπη χρειάζεται απαραίτητα μία ισχυρή Γαλλία, η οποία να είναι σε θέση να αντιπαρατεθεί με τη Γερμανία – κάτι που δεν έχει συμβεί στο παρελθόν, αφού η χώρα κυβερνιόταν από αδύναμους και ανίκανους πολιτικούς, με αποτέλεσμα να είμαστε αντιμέτωποι με μία γερμανική πλέον ΕΕ. 

Άποψη 

Σύμφωνα με τον P.C. Roberts, γνωστό επικριτή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, η κυρία Le Pen είναι ο μοναδικός υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία που εκπροσωπεί πραγματικά τη Γαλλία – χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά πως είναι ακροδεξιός, πόσο μάλλον φασίστας. Απορεί δε με το ότι, οι Γάλλοι δεν καταλαβαίνουν το προφανές αυτό γεγονός, αφού γνωρίζουν πολύ καλά πως ο τελευταίος ανεξάρτητος πρόεδρος τους ήταν ο C.d. Gaulle – τον οποίο εχθρεύονταν οι Η.Π.Α., επειδή δεν ήθελε να είναι η Γαλλία υποτελής της αμερικανικής αυτοκρατορίας. 

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΙΤ ΘΕΛΟΥΝ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ;

Ο ελληνικός λαός έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Το ένα θέλει παραμονή στο ευρώ πάση θυσία και αποφυγή επίσημης χρεοκοπίας (ανεπίσημα φυσικά έχουμε χρεοκοπήσει) και το άλλο θέλει έξοδο από το ευρώ και ενδεχομένως στάση πληρωμών ή και μονομερές κούρεμα του χρέους (που θα σημάνει αυτόματα και επίσημη χρεοκοπία). 

Στην πραγματικότητα, εκείνο που θέλει το πρώτο στρατόπεδο, στο οποίο ανήκει ολόκληρο το παρασιτικό πολιτικοοικονομικό σύστημα και η πνευματική ηγεσία, δηλαδή όλες οι ελίτ της χώρας, μαζί με τους βολεμένους, δεν είναι η παραμονή στο ευρώ, αλλά η αποφυγή της επίσημης χρεοκοπίας που ενδεχομένως προκαλέσει η έξοδος από το ευρώ. Γιατί αυτό;

Έχουν «σκυλιάσει» οι Rothschild: Απαιτούν από τα δυτικά έθνη (ΝΑΤΟ) εδώ και τώρα εισβολή στην Συρία – Να «ενωθούν ως μια γροθιά» δίνοντας το «έναυσμα για το νέο αιώνα»

Όλα έχουν την εξήγηση τους τόσο για το θέμα των ημερών την Συρία όσο και για την γενικότερη κατάσταση παγκοσμίως και αφορά την περιβόητη οικογένεια Rothschild, που ενορχηστρώνει εδώ και πολλά χρόνια την νέα τάξη πραγμάτων σε ολόκληρο τον πλανήτη . 

Οι Rothschild λοιπόν κάλεσαν όλα τα δυτικά έθνη να «ενωθούν ως μια γροθιά», προκειμένου να «παρέμβουν» στη Συρία για την ανατροπή του Άσαντ δίνοντας το «έναυσμα για την Συρία στο νέο αιώνα».