Διδάγματα από την ασιατική λαίλαπα

Αυτήν την εποχή κλείνουν είκοσι χρόνια, από τότε που εκατομμύρια άνθρωποι στην ανατολική και νοτιοανατολική Ασία βυθίστηκαν σε μία οδυνηρή κρίση, με αφετηρία τις ονομαζόμενες τίγρεις – τη Νότια Κορέα, την Ταιβάν, το Χονγκ Κονγκ τη Σιγκαπούρη και την Ταϊλάνδη.

Η κρίση γονάτισε τους Έλληνες: «Έκοψαν» ακόμα και το γάλα

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΧΟΥΝ... ΣΦΙΞΕΙ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Βασικά είδη έχουν βγάλει από τη διατροφή τους οι Έλληνες εξαιτίας της σκληρής λιτότητας και των μνημονίων που έχουν «τσακίσει» το εισόδημά τους.

Οι καταναλωτές έχουν μειώσει σε πολύ μεγάλο ποσοστό τις δαπάνες τους την τελευταία διετία.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» οι Έλληνες έκοψαν εκτός από το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, τα ζυμαρικά, το ελαιόλαδο, το κρέας, ακόμα και το χαρτί της τουαλέτας.

Η ελληνική τέλεια καταιγίδα

Η χώρα μας είναι ίσως η μοναδική στην ιστορία που βίωσε μία συντονισμένη κρίση δημοσίου χρέους, ελλειμμάτων, χρηματιστηρίου, ακινήτων και τραπεζών – τα οδυνηρά αποτελέσματα της οποίας θα διαρκέσουν για πάρα πολλά χρόνια.

Άποψη 

Αρκετοί θεωρούν ότι, οι οικονομικές κρίσεις είναι το αποτέλεσμα χρηματιστηριακών κραχ – κάτι που δεν ισχύει, αφού ακόμη και για την κρίση της δεκαετίας του 1930, γνωστή ως Μεγάλη Ύφεση, οι τραπεζικές αναταράξεις του 1931 ήταν σημαντικότερες από το κραχ του 1929, όπως επίσης το 1987. Ως εκ τούτου, η κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης του 2007 στις Η.Π.Α. ήταν πολύ πιο καταστροφική, από το κραχ των εταιρειών διαδικτύου του 2000 (φούσκα dotcom) – επειδή προκάλεσε μία τραπεζική κρίση, αφού τα ενυπόθηκα δάνεια είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις τράπεζες. 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΤΟΥ 2017 ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΟΥ 1947!

Από τον

Κώστα Παπαχλιμίντζο (Δημοκρατία)

Έκθεση για την Ελλάδα του 1947 που είναι σαν να γράφτηκε το 2017!

Συγκλονιστικές ομοιότητες με το σήμερα στην αναφορά που έστειλε στο Κογκρέσο ο επικεφαλής της αποστολής των ΗΠΑ στη χώρα μας Π. Πόρτερ 

Η απελπισία είναι παντού η ίδια. Ολη η χώρα, απ΄ άκρου εις άκρον, είναι γκρίζα, χωρίς ανακούφιση, με τόσο βαθιά έλλειψη πίστης στο μέλλον, ώστε (οι πολίτες) να καταντούν αδρανείς στο παρόν. Από τους μεγάλους κατασκευαστές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στην Αθήνα, στους μικρούς καταστηματάρχες και στους αγρότες στο βορειότερο τμήμα της Μακεδονίας, οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από αβεβαιότητα και φόβο. Οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν φέρνουν αγαθά, οι αγρότες δεν επισκευάζουν τα κατεστραμμένα τους σπίτια».

Η οικονομία , η “θεωρία του χάους”, η ύφεση του 1929, και το σημείο (Threshold) χωρίς επιστροφή.

(Αναδημοσίευση Παλαιότερου Άρθρου)

Η θεωρία του χάους , είναι μια επιστήμη στα μαθηματικά που μελετάει συμπεριφορές από ακολουθίες σε συστήματα που υπακούουν σε περισσότερους από 2 κανόνες ταυτόχρονα. Θα μπορούσαμε μαθηματικά να το διατυπώσουμε σαν «αναδρομικές συναρτήσεις, ν – αγνώστων». Οι συναρτήσεις αυτές, στα αποτελέσματα τους, δεν είναι προβλέψιμες. Δεν υπάρχει δηλαδή πάντα, γραμμική μέθοδος επίλυσης.

Η εφαρμογή της θεωρίας του χάους, έχει να κάνει με τον φυσικό μας κόσμο, την οικονομία, την φυσική, την πληροφορική, τις κοινωνικές συμπεριφορές των ανθρώπων κλπ.

Το δράμα της Ευρωζώνης

Εάν θεωρεί κανείς ότι, η αρχιτεκτονική του ευρώ ήταν λανθασμένη και τυχαία, θα πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από αφελής ή/και ανόητος – ενώ η πρωσική κυβέρνηση είναι εύλογο να έχει εκμεταλλευθεί τα ελαττώματα του κοινού νομίσματος, αφού η ίδια τα προγραμμάτισε.

«Το κεντρικό πρόβλημα του ευρώ, το «προπατορικό αμάρτημα» όπως αποκαλείται, είναι το ότι αφαιρεί από τις χώρες που το υιοθετούν τη δυνατότητα να ασκούν τη δική τους νομισματική πολιτική, χωρίς να τους παρέχει κάποιο «υποκατάστατο» σε ευρωπαϊκό επίπεδο – έναν μηχανισμό δηλαδή, ο οποίος να μεταφέρει χρήματα μεταξύ των περιοχών που δεν αποτελούν ανεξάρτητα κράτη, αφού δεν μπορούν πλέον να υποτιμήσουν τα νομίσματα τους. 

Η απώλεια της νομισματικής πολιτικής χωρίς την ύπαρξη κάποιου υποκατάστατου σημαίνει ότι, η οποιαδήποτε οικονομική κρίση ξεσπάει, η οποία εμφανίζεται νομοτελειακά, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί – με αποτέλεσμα να είναι υποχρεωμένο το ή τα μέλη που «προσβάλλονται» να αποχωρούν, οπότε να διαλύεται η ένωση» (πηγή).

Ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την κρίση

Η κυβέρνηση κατάφερε να δολοφονήσει την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, οι οποίοι δυστυχώς έχουν σκύψει το κεφάλι, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η μοίρα τους – ενώ υπάρχουν λύσεις, οι οποίες όμως προϋποθέτουν τη στήριξη ολόκληρης της κοινωνίας, αφού προηγουμένως ενημερωθεί και πεισθεί.

«Έχω καταλάβει ότι όλες οι αναλύσεις που προτείνετε για έξοδο από την κρίση, έχουν μια αυτονόητη προϋπόθεση. Θα εφαρμοστούν μόνο εάν η πλειοψηφία των πολιτών τις ενστερνιστεί και είναι διατεθειμένη να παλέψει, έχοντας πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των συνεπειών τους. Κατά συνέπεια, όποια πολιτική δύναμη θελήσει να τις εφαρμόσει, πρέπει πρώτα να παρουσιάσει το σχέδιο της με ένα ξεκάθαρο τρόπο στους πολίτες πριν πάρει την εξουσία (αν δεν πείσει ας μην εκλεγεί, ας περιμένει).

Οι δανειστές των κρατών και η απειλή των ομολόγων

Η επιτυχία της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές θεωρείται βέβαιη, με μεγάλες πιθανότητες να διαμορφωθεί το επιτόκιο κάτω από το 4%, λόγω της ασφάλειας που προσφέρεται – ενώ το επόμενο παγκόσμιο κραχ μάλλον θα προέλθει από τη φούσκα στα ομόλογα.

Άρθρο

Μία από τις πλέον συχνές απορίες που εκφράζονται είναι σε ποιόν χρωστούν τα κράτη – γνωρίζοντας ότι όλα είναι χρεωμένα. Στα πλαίσια αυτά, το γράφημα που ακολουθεί δίνει τις απαντήσεις για ορισμένες χώρες – ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις υπόλοιπες. 

Όταν πολίτες αυτοκτονούν επειδή δε λαμβάνουν τα δεδουλευμένα τους, τότε η χώρα έχει «πιάσει πάτο»…

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες είναι «θύματα» όχι της κρίσης, αλλά της αλαζονείας και της κακοδιαχείρισης τον καιρό των «παχιών αγελάδων»…

Έπρεπε να χαθεί άλλη μία ζωή για να ασχοληθούμε εκ νέου με τους εργοδότες που αν και -φαινομενικά τουλάχιστον- μπορούν να πληρώσουν τους εργαζομένους τους, απλά δεν το κάνουν.

Γιατί;

Γιατί τους δίνει αυτή τη δυνατότητα η μη σαφής νομοθεσία, ο αποδιοργανωμένος και «σάπιος» κρατικός μηχανισμός, η βολική περίσταση της οικονομικής κρίσης και, το κυριότερο, η γενικότερη ελληνική νοοτροπία που αποθεώνει την ανευθυνότητα, την ασυδοσία και το προσωπικό συμφέρον.

Kώστας Λαπαβίτσας …Δύο χρόνια μετά τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόσφατη επέτειος των δύο χρόνων από το δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου 2015, σε συνδυασμό με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, δίνει την ευκαιρία για μια ψύχραιμη εκτίμηση της κατάστασης της χώρας. Οι κυβερνώντες επιδιώκουν να παρουσιάσουν μια εικόνα δραστικής βελτίωσης, επειδή εφαρμόζουν τα μνημόνια με «φιλικό» τρόπο προς τον λαό. Η παραδοσιακή μνημονιακή παράταξη, που έχει ιδεολογικά θριαμβεύσει, ουσιαστικά συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά επιδίδεται σε κλασικού τύπου αντιπολίτευση με ρητορικές κοκορομαχίες. Η πραγματικότητα επί του εδάφους είναι σκληρή και για τη χώρα και το λαό της. 

Μνημονιακές θυσίες υψηλού κόστους

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την ανεργία. Όσοι την βιώνουν το γνωρίζουν καλά, για τους υπόλοιπους απλά ο φόβος ότι ίσως βρεθούν σε ανάλογη θέση τους δημιουργεί ανησυχία, όμως το πρόβλημα αγγίζει όλους είτε άμεσα είτε έμμεσα.

Άποψη

Η μεγαλύτερη και πιο ουσιώδης παράπλευρη απώλεια των προγραμμάτων αντιμετώπισης της κρίσης χρέους είναι η ανεργία.

Η αγορά εργασίας στην ζώνη του ευρώ αλλά και στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή ένωση χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά, τα οποία παίρνουν διαστάσεις κοινωνικής αποσύνθεσης στις ηλικίες των νέων.

Η νομισματική ζώνη του Φοίνικα

Η μοναδική εναλλακτική δυνατότητα αυτόνομης επιβίωσης των βιομηχανικών κρατών είναι ο προστατευτισμός – ο οικονομικός εθνικισμός δηλαδή που σχεδιάζουν να υιοθετήσουν οι νέες κυβερνήσεις των Η.Π.Α. και της Μ. Βρετανίας και ο οποίος μάλλον θα παραμείνει στη θεωρία (ηχητικό).

Άρθρο

Η μακράν μεγαλύτερη αλλαγή στην παγκόσμια οικονομία από τις αρχές του 1970, όπου υπενθυμίζουμε πως καταργήθηκε ο κανόνας του χρυσού και ξεκίνησε η σύγχρονη εποχή των χρημάτων χωρίς αντίκρισμα (Fiat money), ήταν και είναι η αντικατάσταση των εμπορευματικών συναλλαγών από τις ροές κεφαλαίων – ως εκείνη η δύναμη που οδηγεί και καθορίζει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. 

Γιατί ποτέ δεν θα έχουμε οικονομική ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Για να κατανοήσουμε γιατί η οικονομική ανάπτυξη και η μείωση της ανεργίας είναι αδύνατον να επέλθει στη χώρα μας, θα πρέπει να κατανοήσουμε τα θεμελιώδη δόγματα πάνω στα όποια στηρίζεται το οικοδόμημα της ευρωζώνης. Αν αυτά δεν κατανοηθούν είναι αδύνατον να αντιδράσουμε, και ξεκάθαρα να δούμε τι πρέπει να κάνουμε στο άμεσο μέλλον για την ζωή μας, ως Λαός και Έθνος. Βεβαίως, αυτές τις αρχές, θα έπρεπε να τις είχαμε εμπεδώσει πριν εισέλθουμε στην ευρωζώνη.

Αυτό το καθήκον όμως, να διευκρινιστεί ξεκάθαρα στον Ελληνικό Λαό τι πράγματι σήμαινε για αυτόν η είσοδος στην ευρωζώνη, ήταν ένα καθήκον της καθεστηκυίας τάξης και των πολιτικών κομμάτων, που δεν το έπραξαν, προφανώς από αγνωσία και από ιδιοτέλεια. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο, υποφέρουμε και θα υποφέρουμε. Αυτοί λοιπόν που το καθήκον αυτό δεν το έπραξαν, για τους δυο λόγους, θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά, όπως επίσης και αυτοί που διοίκησαν και διοικούν υπό καθεστώς μνημονίων, και εννοώ όλες τις εξουσίες που συνθέτουν την Διοίκηση του Ελληνικού Κράτους.

Θεσσαλονίκη: Πάνω από 14.000 βιοτεχνίες έβαλαν «λουκέτο» στην οκταετία της κρίσης.

Για "εφιαλτική οκταετία", που στοίχισε στη βιοτεχνία της Θεσσαλονίκης 14.180 λουκέτα, κάνει λόγο σε σημερινή του ανακοίνωση το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της πόλης (ΒΕΘ), με τον πρόεδρό του, Παναγιώτη Παπαδόπουλο, πρώτο αντιπρόεδρο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, να τονίζει ότι «οι αντοχές έχουν εξαντληθεί, η αγορά έχει στραγγίσει (...) Πρέπει να στηριχθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία καθώς αυτή προσφέρει θέσεις εργασίας, ενισχύει την παραγωγική διαδικασία και, αναμφίβολα, τα δημόσια έσοδα».

Η πλάνη της σταδιακής αλλαγής της Ευρώπης.

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Η Ευρώπη βρίσκεται στο έλεος ενός κοινού νομίσματος που όχι μόνο ήταν περιττό για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά υπονομεύει και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι πρέπει λοιπόν να γίνει για ένα νόμισμα χωρίς ένα κράτος να το υποστηρίξει- ή για τα 19 ευρωπαϊκά κράτη χωρίς ένα νόμισμα που ελέγχουν;

Η λογική απάντηση είναι είτε να καταργηθεί το ευρώ, είτε να συνοδευτεί από το ομόσπονδο κράτος που χρειάζεται. Το πρόβλημα είναι ότι η πρώτη λύση θα είναι εξαιρετικά δαπανηρή, ενώ η δεύτερη δεν είναι εφικτή σε ένα πολιτικό κλίμα που ευνοεί την εκ νέου εθνικοποίηση της κυριαρχίας.

Η Fed, οι μαύροι κύκνοι και η Ελλάδα

Η ανόητη δήλωση της κυρίας Yellen, οι κίνδυνοι κραχ στον πλανήτη και η επιμονή του de facto υπουργού οικονομικών της πατρίδας μας, του συμπλεγματικού κ. Σόιμπλε – ο οποίος προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες ότι δεν είναι θύματα αλλά θύτες, επιτιθέμενος συνεχώς στους εφοπλιστές, επειδή γνωρίζει πως η χώρα του ηττάται σταθερά από το νούμερο ένα της παγκόσμιας ναυτιλίας.

«Θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι δεν θα υπάρξει ποτέ μία χρηματοπιστωτική κρίση; Θα ήταν προφανώς υπερβολικό, αλλά σκέφτομαι πως είμαστε σήμερα πολύ πιο ασφαλείς και ελπίζω ότι δεν θα συμβεί ξανά κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Πιστεύω επίσης πως δεν θα συμβεί» (J. Yellen, επικεφαλής της Fed στη διάσκεψη του Λονδίνου την Τρίτη).

Τριγμοί στην κοινωνική συνοχή από τη συνεχιζόμενη οικονομική δυσμένεια

Πολλαπλές, αλλά και πολυεπίπεδες είναι οι επιπτώσεις που παρατηρούνται τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνική δομή, χάριν του υψηλού κινδύνου φτώχειας και τη μεγάλη εισοδηματική ανισότητα που καταγράφεται στην Ελλάδα. 

Από τον Ponzi στον Minksy και από εκεί στην Λιτότητα

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Στην Γιώτα Χατζόγλου

Το θέμα μας είναι πως φτάνουμε από την ’άπληστη αιωνιότητα’ του Ponzi στην θλιβερή στιγμή του Minksy (Minksy Moment) και από εκεί στα μνημόνια και την λιτότητα.

Παραδοσιακά, ας πούμε από το 1933 έως το 2000, οι τράπεζες δάνειζαν με βάση την διαφαινομένη οικονομική εξέλιξη του δανειζομένου, τις υποθήκες που διέθετε για την εξασφάλιση του δανείου και τέλος λαμβάνοντας υπ’ όψη αυτή καθ αυτή την προσωπικότητα του δανειζομένου. Αν αυτά τα στοιχεία, κατά την κρίση της τράπεζας, ήσαν ικανοποιητικά για την αποπληρωμή του δανείου και των τόκων, τότε η τράπεζα προχωρούσε στην εκταμίευση του δανείου.

Κατάρρευση της αγοράς των ακινήτων: Υποχώρηση κατά 50% στις νέες αντικειμενικές αξίες!

Σε δοκιμαστική λειτουργία τέθηκε από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων το Μητρώο Αξιών Μεταβιβάσεων Ακινήτων στο οποίο αποτυπώνεται η πτώση που έχει επέλθει στις τιμές των ακινήτων τα τελευταία χρόνια.

Στο Μητρώο καταγράφονται πραγματικές τιμές αγοραπωλησιών ακινήτων οι οποίες έγιναν από τις αρχές του 2017 σε μια προσπάθεια διευκόλυνσης των φορολογούμενων στις συναλλαγές τους.

Μετεξεταστέα η Ελλάδα στους 9 δείκτες του ΟΟΣΑ για την απασχόληση.

Από τις χειρότερες βαθμολογίες μεταξύ των χωρών του Οργανισμού Συνεργασίας και Ανάπτυξης –σίγουρα κάτω από τον μέσο όρο και σε πολλές περιπτώσεις ουραγός– λαμβάνει η χώρα μας σε όλους τους επιμέρους δείκτες απασχόλησης, για το 2017, παρά τις θετικές προβλέψεις για περαιτέρω αύξηση του ποσοστού απασχόλησης τα επόμενα δύο χρόνια.