Σενάριο καταστροφής από ΔΝΤ με φόντο το υπέρογκο χρέος των G20

Πάνω από τα επίπεδα του 2007, δηλαδή πριν το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, και συγκεκριμένα στα 135 τρισ. δολάρια, εκτοξεύθηκε στα τέλη του 2016 το χρέος των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, με το ΔΝΤ να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία μπορεί να πυροδοτήσουν μια νέα παγκόσμια κρίση.

Μένουμε στην Ελλάδα ή φεύγουμε;

Δεν θα μπορούσα να συμβουλεύσω κανέναν να μείνει σε μία χώρα που βαδίζει προς το απόλυτο χάος – ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο, συνεχίζοντας να βιώνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη την οδυνηρή κυλιόμενη χρεοκοπία.

Άποψη 

Σε καθημερινή σχεδόν βάση, μετά από τα οκτώ χρόνια της χειρότερης κρίσης που βίωσε ποτέ μία χώρα σε εποχή ειρήνης, με ρωτούν εάν έχει νόημα να μένει κανείς πια στην Ελλάδα ή εάν πρέπει να φύγει – αναζητώντας κάποια άλλη χώρα για το υπόλοιπο της ζωής του. Η απάντηση φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολη, αφού από τη μία πλευρά οφείλει να σκεφθεί κανείς τι θα συμβεί στην πατρίδα του εάν την εγκαταλείψουν ακόμη περισσότεροι (ήδη χάσαμε 500.000 Έλληνες, κόστους εκπαίδευσης περί τα 100 δις € και παραγωγικής δυνατότητας 25 δις € ετησίως), ενώ από την άλλη το μέλλον αυτών των ανθρώπων – το οποίο φυσικά εξαρτάται από τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Στα πλαίσια αυτά τα εξής:

Συναγερμός: Για πρώτη φορά από την εισβολή, οι Τούρκοι επέβαλαν κατάσταση πολιορκίας στους εγκλωβισμένους μη μουσουλμάνους και Έλληνες της κατεχόμενης Κύπρου!

Ξεκίνησαν οι τουρκικές προκλήσεις στην Κύπρο με τη δημιουργία ιδιότυπης «κατάστασης πολιορκίας». H Τουρκική ωμή και απάνθρωπη πρόκληση μετά από 43 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο περιλαμβάνει την απαγόρευση μεταφοράς της επισιτιστικής βοήθειας από τον ΟΗΕ στους εγκλωβισμένους μη μουσουλμάνους στην κατεχόμενη Κύπρο σε μια πρωτοφανή πράξη απανθρωπιάς από την Άγκυρα. 

Για πρώτη φορά μετά από 43 χρόνια, το ψευδοκράτος αρνήθηκε να επιτραπεί στην Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών (UNFICIP) να παρέχει επισιτιστική βοήθεια στους εγκλωβισμένους Έλληνες και στους Μαρωνίτες πρόσφυγες. 

Η τραγωδία των τραπεζών

Λόγω των πολλαπλών προβλημάτων της χώρας, τα οποία αντί να επιλυθούν διαιωνίζονται αυξανόμενα, δύσκολα θα καταφέρουν να επιβιώσουν – ένα ενδεχόμενο που θα οδηγούσε την Ελλάδα στο χάος, ελπίζοντας πως θα αποφευχθεί τελικά τόσο η χρεοκοπία τους, όσο και το «κούρεμα» των καταθέσεων.

Άποψη 

Το μεγάλο πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών είναι ασφαλώς τα κόκκινα δάνεια, τα οποία πλησιάζουν στο 50% του συνολικού δανεισμού τους (περί τα 106 δις € σήμερα) – με τα επιχειρηματικά στην πρώτη θέση, αφού υπολογίζονται στα 64 δις € επί συνόλου 148 δις € (ανάλυση). Φυσικά δε έχουν δημιουργηθεί μεγάλα κενά στα κεφάλαια τους, ειδικά αφού στηρίζουν συνολικά δάνεια περί τα 240 δις € με 120 δις € καταθέσεις – ενώ οι αναφορές στο ότι έχουν αποσβέσει το 50% των επισφαλειών τους, ήτοι γύρω στα 53 δις €, δύσκολα πείθουν με κριτήριο την κερδοφορία τους. 

Για μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση με σημαντικούς κινδύνους προειδοποιεί ο Schaeuble

Που εντοπίζει τις μεγάλες δυσκολίες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών - Τι λέει γα τα μη εξυπρετούμενα δάνεια των τραπεζών

Τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους και της ρευστότητας αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία, επισημαίνει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble σε συνέντευξή του στους Financial Times. 

Ο απερχόμενος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας εκτιμά, πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να δημιουργηθούν νέες «φούσκες» εξαιτίας των τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που οι κεντρικές τράπεζες έχουν διοχετεύσει στις αγορές.

Το μέλλον του χρήματος

Τα χρηματοπιστωτικά συστήματα που βασίζονται στα νομίσματα χωρίς αντίκρισμα, όπως όλα τα σημερινά, προκαλούν μεγάλα ελλείμματα, υψηλά χρέη, φούσκες, κραχ, καθώς επίσης ασταθείς αγορές – οπότε συνεχείς κρίσεις οι οποίες, όσο πιο πολύ καθυστερούν τεχνητά, τόσο πιο καταστροφικές είναι.

«Το επόμενο κραχ είναι νομοτελειακό, χωρίς καμία αμφιβολία – ενώ θα είναι μεγαλύτερο από όλα τα προηγούμενα. Επίσης ως νομοτελειακή θεωρείται η απώλεια της κυριαρχίας του δολαρίου στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα – παράλληλα με το τέλος της ηγεμονίας των Η.Π.Α. στον πλανήτη.

Δολάριο ώρα μηδέν

Οι κινητήριες δυνάμεις, όσον αφορά τη σταδιακή απομάκρυνση από το αμερικανικό νόμισμα, είναι αναμφίβολα η Ρωσία και η Κίνα, οι οποίες γνωρίζουν πολύ καλά τη σημασία του χρυσού στην εποχή της μετάβασης – η προετοιμασία όμως έγινε από την Ευρωζώνη και το ευρώ.

«Οι ενδείξεις πως ο κόσμος αρχίζει σταδιακά να απομακρύνεται από το δολάριο είναι πάρα πολλές – με σημαντικότερη τις προσπάθειες καταστρατήγησης του πετροδολαρίου, το οποίο βασίζεται σε μία άτυπη συμφωνία των Η.Π.Α. με τη Σαουδική Αραβία από τα μέσα της δεκαετίας του 1970.

Το τρίπτυχο της ελληνικής λύσης

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ο κρατικός προϋπολογισμός και το εξωτερικό χρέος, αποτελούν τους τρεις βασικούς «πυλώνες» της οικονομίας μίας χώρας – οι οποίοι εγγυώνται την ασφάλεια, την ελευθερία, την εθνική της ανεξαρτησία και την ευημερία της.

«Απαραίτητη προϋπόθεση στην Ελλάδα είναι η ίδρυση ενός σώματος δίωξης της πολιτικής και της κρατικής διαφθοράς, όπως το ΣΔΟΕ για τη φοροδιαφυγή, υπό την εποπτεία μίας πραγματικά ανεξάρτητης Δικαιοσύνης – έτσι ώστε να σταματήσει το έγκλημα που διενεργείται τόσα χρόνια, έχοντας οδηγήσει την πατρίδα μας στη χρεοκοπία«.

Η αυστραλιανή φούσκα των 1,7 τρις $

Όταν σε μία χώρα τα ενυπόθηκα δάνεια έχουν φτάσει στο 135% του ΑΕΠ και στο 60% των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών, τότε πολύ δύσκολα αποφεύγεται το κραχ – το οποίο θα επηρεάσει ολόκληρο τον πλανήτη, ελπίζοντας να μην προκαλέσει μία παγκόσμια αλυσιδωτή αντίδραση βιβλικών διαστάσεων.

Ανάλυση 

Όλοι γνωρίζουν πλέον ποιά ήταν η γενεσιουργός αιτία της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η οποία εξήχθη από τις Η.Π.Α. σε ολόκληρο τον πλανήτη – ειδικά εμείς οι Έλληνες, αφού ήταν ο ύπουλος «μηχανισμός» που πυροδότησε τη χρεοκοπία μας. Φυσικά με τη συμμετοχή της τότε κυβέρνησης στο ρόλο του ψυχρού εκτελεστή της χώρας μας – τα βασικά στελέχη της οποίας, ειδικά ο πρωθυπουργός και οι δύο υπουργοί οικονομικών του, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά παραμένουν ενεργοί στην πολιτική σκηνή. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν ήταν ο αδύναμος κρίκος, αλλά ο εντελώς ανόητος – μία παράδοση που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, κρίνοντας από τις εκλογικές επιλογές των Ελλήνων, από την αδιαμαρτύρητη υποταγή τους στα μνημόνια, από το αυτομαστίγωμα τους, από το ότι νοιώθουν οι ίδιοι ένοχοι για τη συνεχιζόμενη τραγωδία τους κοκ. 

ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: «Ετοιμαστείτε για την επόμενη οικονομική κρίση – Το ευρώ κινδυνεύει»

Η παγκόσμια ελίτ των οικονομολόγων προειδοποιεί για μια επόμενη οικονομική κρίση, ενώ εκτιμά ότι το μέλλον του ευρώ είναι αβέβαιο.

Λίγο πριν την έναρξη της έκτης συνάντησης βραβευμένων με Νόμπελ που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Λίνταου της νότιας Γερμανίας η εφημερίδα Welt ζήτησε από 18 οικονομολόγους να συζητήσουν τα τρέχοντα οικονομικά προβλήματα του κόσμου.

Διδάγματα από την ασιατική λαίλαπα

Αυτήν την εποχή κλείνουν είκοσι χρόνια, από τότε που εκατομμύρια άνθρωποι στην ανατολική και νοτιοανατολική Ασία βυθίστηκαν σε μία οδυνηρή κρίση, με αφετηρία τις ονομαζόμενες τίγρεις – τη Νότια Κορέα, την Ταιβάν, το Χονγκ Κονγκ τη Σιγκαπούρη και την Ταϊλάνδη.

Η κρίση γονάτισε τους Έλληνες: «Έκοψαν» ακόμα και το γάλα

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΧΟΥΝ... ΣΦΙΞΕΙ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Βασικά είδη έχουν βγάλει από τη διατροφή τους οι Έλληνες εξαιτίας της σκληρής λιτότητας και των μνημονίων που έχουν «τσακίσει» το εισόδημά τους.

Οι καταναλωτές έχουν μειώσει σε πολύ μεγάλο ποσοστό τις δαπάνες τους την τελευταία διετία.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» οι Έλληνες έκοψαν εκτός από το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, τα ζυμαρικά, το ελαιόλαδο, το κρέας, ακόμα και το χαρτί της τουαλέτας.

Η ελληνική τέλεια καταιγίδα

Η χώρα μας είναι ίσως η μοναδική στην ιστορία που βίωσε μία συντονισμένη κρίση δημοσίου χρέους, ελλειμμάτων, χρηματιστηρίου, ακινήτων και τραπεζών – τα οδυνηρά αποτελέσματα της οποίας θα διαρκέσουν για πάρα πολλά χρόνια.

Άποψη 

Αρκετοί θεωρούν ότι, οι οικονομικές κρίσεις είναι το αποτέλεσμα χρηματιστηριακών κραχ – κάτι που δεν ισχύει, αφού ακόμη και για την κρίση της δεκαετίας του 1930, γνωστή ως Μεγάλη Ύφεση, οι τραπεζικές αναταράξεις του 1931 ήταν σημαντικότερες από το κραχ του 1929, όπως επίσης το 1987. Ως εκ τούτου, η κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης του 2007 στις Η.Π.Α. ήταν πολύ πιο καταστροφική, από το κραχ των εταιρειών διαδικτύου του 2000 (φούσκα dotcom) – επειδή προκάλεσε μία τραπεζική κρίση, αφού τα ενυπόθηκα δάνεια είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις τράπεζες. 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΤΟΥ 2017 ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΟΥ 1947!

Από τον

Κώστα Παπαχλιμίντζο (Δημοκρατία)

Έκθεση για την Ελλάδα του 1947 που είναι σαν να γράφτηκε το 2017!

Συγκλονιστικές ομοιότητες με το σήμερα στην αναφορά που έστειλε στο Κογκρέσο ο επικεφαλής της αποστολής των ΗΠΑ στη χώρα μας Π. Πόρτερ 

Η απελπισία είναι παντού η ίδια. Ολη η χώρα, απ΄ άκρου εις άκρον, είναι γκρίζα, χωρίς ανακούφιση, με τόσο βαθιά έλλειψη πίστης στο μέλλον, ώστε (οι πολίτες) να καταντούν αδρανείς στο παρόν. Από τους μεγάλους κατασκευαστές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στην Αθήνα, στους μικρούς καταστηματάρχες και στους αγρότες στο βορειότερο τμήμα της Μακεδονίας, οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από αβεβαιότητα και φόβο. Οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν φέρνουν αγαθά, οι αγρότες δεν επισκευάζουν τα κατεστραμμένα τους σπίτια».

Η οικονομία , η “θεωρία του χάους”, η ύφεση του 1929, και το σημείο (Threshold) χωρίς επιστροφή.

(Αναδημοσίευση Παλαιότερου Άρθρου)

Η θεωρία του χάους , είναι μια επιστήμη στα μαθηματικά που μελετάει συμπεριφορές από ακολουθίες σε συστήματα που υπακούουν σε περισσότερους από 2 κανόνες ταυτόχρονα. Θα μπορούσαμε μαθηματικά να το διατυπώσουμε σαν «αναδρομικές συναρτήσεις, ν – αγνώστων». Οι συναρτήσεις αυτές, στα αποτελέσματα τους, δεν είναι προβλέψιμες. Δεν υπάρχει δηλαδή πάντα, γραμμική μέθοδος επίλυσης.

Η εφαρμογή της θεωρίας του χάους, έχει να κάνει με τον φυσικό μας κόσμο, την οικονομία, την φυσική, την πληροφορική, τις κοινωνικές συμπεριφορές των ανθρώπων κλπ.

Το δράμα της Ευρωζώνης

Εάν θεωρεί κανείς ότι, η αρχιτεκτονική του ευρώ ήταν λανθασμένη και τυχαία, θα πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από αφελής ή/και ανόητος – ενώ η πρωσική κυβέρνηση είναι εύλογο να έχει εκμεταλλευθεί τα ελαττώματα του κοινού νομίσματος, αφού η ίδια τα προγραμμάτισε.

«Το κεντρικό πρόβλημα του ευρώ, το «προπατορικό αμάρτημα» όπως αποκαλείται, είναι το ότι αφαιρεί από τις χώρες που το υιοθετούν τη δυνατότητα να ασκούν τη δική τους νομισματική πολιτική, χωρίς να τους παρέχει κάποιο «υποκατάστατο» σε ευρωπαϊκό επίπεδο – έναν μηχανισμό δηλαδή, ο οποίος να μεταφέρει χρήματα μεταξύ των περιοχών που δεν αποτελούν ανεξάρτητα κράτη, αφού δεν μπορούν πλέον να υποτιμήσουν τα νομίσματα τους. 

Η απώλεια της νομισματικής πολιτικής χωρίς την ύπαρξη κάποιου υποκατάστατου σημαίνει ότι, η οποιαδήποτε οικονομική κρίση ξεσπάει, η οποία εμφανίζεται νομοτελειακά, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί – με αποτέλεσμα να είναι υποχρεωμένο το ή τα μέλη που «προσβάλλονται» να αποχωρούν, οπότε να διαλύεται η ένωση» (πηγή).

Ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την κρίση

Η κυβέρνηση κατάφερε να δολοφονήσει την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, οι οποίοι δυστυχώς έχουν σκύψει το κεφάλι, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η μοίρα τους – ενώ υπάρχουν λύσεις, οι οποίες όμως προϋποθέτουν τη στήριξη ολόκληρης της κοινωνίας, αφού προηγουμένως ενημερωθεί και πεισθεί.

«Έχω καταλάβει ότι όλες οι αναλύσεις που προτείνετε για έξοδο από την κρίση, έχουν μια αυτονόητη προϋπόθεση. Θα εφαρμοστούν μόνο εάν η πλειοψηφία των πολιτών τις ενστερνιστεί και είναι διατεθειμένη να παλέψει, έχοντας πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των συνεπειών τους. Κατά συνέπεια, όποια πολιτική δύναμη θελήσει να τις εφαρμόσει, πρέπει πρώτα να παρουσιάσει το σχέδιο της με ένα ξεκάθαρο τρόπο στους πολίτες πριν πάρει την εξουσία (αν δεν πείσει ας μην εκλεγεί, ας περιμένει).

Οι δανειστές των κρατών και η απειλή των ομολόγων

Η επιτυχία της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές θεωρείται βέβαιη, με μεγάλες πιθανότητες να διαμορφωθεί το επιτόκιο κάτω από το 4%, λόγω της ασφάλειας που προσφέρεται – ενώ το επόμενο παγκόσμιο κραχ μάλλον θα προέλθει από τη φούσκα στα ομόλογα.

Άρθρο

Μία από τις πλέον συχνές απορίες που εκφράζονται είναι σε ποιόν χρωστούν τα κράτη – γνωρίζοντας ότι όλα είναι χρεωμένα. Στα πλαίσια αυτά, το γράφημα που ακολουθεί δίνει τις απαντήσεις για ορισμένες χώρες – ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις υπόλοιπες. 

Όταν πολίτες αυτοκτονούν επειδή δε λαμβάνουν τα δεδουλευμένα τους, τότε η χώρα έχει «πιάσει πάτο»…

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες είναι «θύματα» όχι της κρίσης, αλλά της αλαζονείας και της κακοδιαχείρισης τον καιρό των «παχιών αγελάδων»…

Έπρεπε να χαθεί άλλη μία ζωή για να ασχοληθούμε εκ νέου με τους εργοδότες που αν και -φαινομενικά τουλάχιστον- μπορούν να πληρώσουν τους εργαζομένους τους, απλά δεν το κάνουν.

Γιατί;

Γιατί τους δίνει αυτή τη δυνατότητα η μη σαφής νομοθεσία, ο αποδιοργανωμένος και «σάπιος» κρατικός μηχανισμός, η βολική περίσταση της οικονομικής κρίσης και, το κυριότερο, η γενικότερη ελληνική νοοτροπία που αποθεώνει την ανευθυνότητα, την ασυδοσία και το προσωπικό συμφέρον.

Kώστας Λαπαβίτσας …Δύο χρόνια μετά τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόσφατη επέτειος των δύο χρόνων από το δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου 2015, σε συνδυασμό με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, δίνει την ευκαιρία για μια ψύχραιμη εκτίμηση της κατάστασης της χώρας. Οι κυβερνώντες επιδιώκουν να παρουσιάσουν μια εικόνα δραστικής βελτίωσης, επειδή εφαρμόζουν τα μνημόνια με «φιλικό» τρόπο προς τον λαό. Η παραδοσιακή μνημονιακή παράταξη, που έχει ιδεολογικά θριαμβεύσει, ουσιαστικά συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά επιδίδεται σε κλασικού τύπου αντιπολίτευση με ρητορικές κοκορομαχίες. Η πραγματικότητα επί του εδάφους είναι σκληρή και για τη χώρα και το λαό της.