“Η Τουρκία ΔΕΝ πρόκειται να παραμείνει στη Δύση ακόμη και μετά από τον Ερντογάν”! Ανάλυση που καταρρίπτει “βεβαιότητες”

Η συντριπτική πλειοψηφία των αναλύσεων που διαβάζουμε και ακούμε για την Τουρκία, ξεκινούν από ένα κοινό σημείο: η Δύση δε θέλει να “χάσει” την Τουρκία και η Τουρκία δε θέλει να εγκαταλείψει τη Δύση. Για το πρώτο δεν υπάρχει αντίλογος, αλλά για το δεύτερο εκφράζονται πλέον πολύ σοβαρές αμφιβολίες, από πολύ σοβαρούς αναλυτές σε έγκυρα ΜΜΕ του πλανήτη. Ελπίζουμε ότι στην Αθήνα κάνουν τον κόπο να εξετάσουν και αυτά τα σενάρια που θέλουν τον Ερντογάν αποφασισμένο να οδηγήσει τη χώρα του σε άλλους δρόμους, μακριά από τη Δύση. Κι όχι μόνο αυτό: η απόφαση για απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση είναι πολύ πιθανό να μην αλλάξει ακόμη κι όταν ο Ερντογάν αποχωρήσει από το πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας.

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες αναλύσεις είναι αυτή που διαβάσαμε στο Foreign Affairs με την υπογραφή της Aslili Aydintasbas. Τίτλος της ανάλυσης “Η Τουρκία δεν πρόκειται να επιστρέψει στη Δύση”…Η ανάλυση είναι νομίζουμε πολύ χρήσιμη και ως αντίδοτο σε μάλλον επικίνδυνες “βεβαιότητες”.

O Σαδιστής της Διπλανής Πόρτας

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Ο Εριχ Φρομ, ένας από τους γνωστότερους ψυχαναλυτές του 20ου αιώνα, στο βιβλίο «Η ανατομία της Ανθρώπινης Καταστροφικότητας» που έγραψε το 1973 αναλύει το θέμα της ανθρώπινης καταστροφικότητας που εξακολουθεί να είναι επίκαιρο μέχρι σήμερα. Ενα κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρεται στον σαδιστικό χαρακτήρα και το θεωρώ ιδιαίτερα επίκαιρο σε μία εποχή που χαρακτηρίζεται από ναρκισσισμό που μαζί με την ψυχοπάθεια, τον μακιαβελλισμό και τον σαδισμό αποτελούν τη ΣκοτεινήΤετράδα των αρνητικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας. Στην ψυχολογικά βίαιη εποχή που ζούμε η μελέτη της Σκοτεινής Τετράδας αποκτά ενδιαφέρον γιατί τα χαρακτηριστικά της είναι μάλλον τα επικρατέστερα στη σύγχρονη κοινωνία και τα συναντάμε ιδιαίτερα σε όσους κατέχουν θέσεις εξουσίας.

Το τουρκικό brain drain και η απειλή του πολέμου

Με την Τουρκία να απομονώνεται επιστρέφοντας ταχύτατα στο μεσαίωνα και στις μογγολικές παραδόσεις της, οι νέοι την εγκαταλείπουν μαζικά – ειδικά αυτοί που κατοικούν στην Κωνσταντινούπολη και στα παράλια της Μικράς Ασίας, έχοντας σε μεγάλο βαθμό ελληνοκεντρικό τρόπο σκέψης. Από την άλλη πλευρά, με την τουρκική οικονομία κατεστραμμένη και με τόσα προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του, είναι φανερό πως ο τούρκος δικτάτορας θέλει να κάνει πόλεμο με την Ελλάδα – για να καλύψει τα θηριώδη προβλήματα του. Εν τούτοις, φοβάται πως θα ηττηθεί σε μία σύγκρουση με τη χώρα μας, η οποία θα διαρκούσε ελάχιστο χρόνο – ενώ θα περιοριζόταν στη θάλασσα και στον αέρα, όπου η Ελλάδα είναι πολύ ισχυρή, γνωρίζοντας πως είναι μόνη της.

Ο εμπορικός πόλεμος διαλύει τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης

Οι εταιρείες, σε παγκόσμιο επίπεδο, στρέφονται σε μια τάση περιφερειοποίησης 

Από ένα γραφείο στην Τιχουάνα του Μεξικό, ο Roberto Durazo αξιοποιεί μία από τις μεγαλύτερες μετατοπίσεις του παγκόσμιου εμπορίου, από το τέλος του ψυχρού πολέμου.

Η εταιρεία του, Ivemsa, βοηθά δεκάδες εταιρείες να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους από την Κίνα και άλλα μέρη της Ασίας στο Μεξικό πουλώντας εμπορεύματα στην εγχώρια αγορά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Λειτουργώντας στον κλάδο που είναι γνωστός ως «βιομηχανία καταφυγίων», επιχειρήσεις όπως η Ivemsa βοηθούν τις διεθνείς εταιρείες να έχουν πρόσβαση στο Μεξικό χωρίς να διατηρούν νομική οντότητα.

Economist: Το δημογραφικό ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την αναδιαμόρφωση της Τουρκίας και του πολιτικού Ισλάμ

Economist: Το δημογραφικό ο μεγαλύτερος ανασταλτικός παράγοντας στις πολιτικές προσπάθειες του Ισλάμ για αναδιαμόρφωση της τουρκικής κοινωνίας

Ο Τούρκος Πρόεδρος T. Erdogan δεν κρύβει την επιθυμία του να διαμορφώσει μια «ευλαβή γενιά», γράφει το βρετανικό περιοδικό Economist, τονίζοντας όμως ότι ο μεγαλύτερος ανασταλτικός παράγοντας στο πολιτικό Ισλάμ για αναδιαμόρφωση της τουρκικής κοινωνίας είναι το δημογραφικό.

Από το 2002 που το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ έγινε η κυρίαρχη δύναμη η εξύψωση του δημόσιου ρόλου του Ισλάμ σε αυτήν τη συνταγματικά κοσμική δημοκρατία ήταν κάτι περισσότερο από σλόγκαν.

FT: Η κατακερματισμένη Ευρώπη κινδυνεύει με παράλυση

Oι ευρωεκλογές ανέδειξαν ένα συγκεχυμένο πολιτικό τοπίο, χωρίς ξεκάθαρους νικητές. Η εξασθένηση των παραδοσιακών κομμάτων, η ακροδεξιά και οι νέες δυνάμεις. Οι κρίσιμες αποφάσεις που δεν μπορούν να περιμένουν. 

Του Gideon Rachman

Financial Times

Όσοι από εμάς σπαταλάμε μέρος του χρόνου μας παρακολουθώντας βίντεο στο YouTube έχουμε δει ένα κλασσικό βίντεο από τον αμερικανικό ιππόδρομο, στο οποίο δίνουν μάχη δύο άλογα που ονομάζονται «η γυναίκα μου ξέρει τα πάντα» και «η γυναίκα δεν ξέρει τίποτα».

Οι πρώτες ερμηνείες των ευρωεκλογών μου υπενθύμισαν το βίντεο αυτό, μόνο που στην περίπτωση αυτή τα άλογα λέγονται «αυτό τα αλλάζει όλα» και «αυτό δεν αλλάζει τίποτα».

ΕΡΕΥΝΑ: Η γνώμη των Ευρωπαίων για την ΕΕ.

Η πρόθεση ψήφου στις ευρωεκλογές είναι ενθαρρυντική: Το 68% των πολιτών των κρατών μελών της ΕΕ σκοπεύουν να λάβουν οπωσδήποτε μέρος στις ευρωπαϊκές εκλογές το Μάιο. Σε τέσσερις χώρες, μάλιστα, το ποσοστό της πρόθεσης για συμμετοχή ξεπερνά το 70%. Πρόκειται για την Ιταλία (77%), τη Δανία (76%), τη Γερμανία (73%) και την Ελλάδα (70,8%). Διαφορετική είναι η εικόνα σε ό,τι αφορά το βασικό κριτήριο με το οποίο θα ψηφίσουν οι ευρωπαίοι πολίτες. Στην πλειοψηφία τους φαίνεται να κάνουν την επιλογή τους με σκοπό να τιμωρήσουν ένα συγκεκριμένο κόμμα, δηλαδή ψηφίζουν το κόμμα «Β» όχι επειδή είναι οπαδοί του, αλλά επειδή αισθάνονται απογοητευμένοι από το κόμμα «Α».

Υπογεννητικότητα, το σημαντικότερο πρόβλημα της Εθνικής Ασφαλείας

Του Δημήτρη Τσαϊλά*

Καθώς ο πληθυσμός της Ελλάδος λόγω υπογεννητικότητας βρίσκεται σε συνεχή πτώση, η οικονομική, στρατιωτική και γεωπολιτική επιρροή της κοινωνίας μας τείνει να υποχωρήσει μαζί του. Για όλους όσους ασχολούνται με τη στρατηγική και ασφάλεια, ο ανθρώπινος πόρος εξακολουθεί να έχει την υψίστη σημασία. Όλο και περισσότερο επηρεάζει η δημογραφική τάση την χώρα μας, αφού πλέον οι θάνατοι υπερβαίνουν τις γεννήσεις. Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα που επιτείνει την κατάσταση είναι και η “διαρροή νέων μυαλών” στο εξωτερικό για ανεύρεση καλλίτερης τύχης. 

Ο γρίφος των κρατικών ομολόγων

Για την Ελλάδα, ειδικά μετά το έγκλημα του PSI, δεν υπάρχει η παραμικρή εμπιστοσύνη, υπενθυμίζοντας πως οι ελληνικές τράπεζες δεν δανείζουν πλέον καμία επιχείρηση και κανένα νοικοκυριό, εάν έχουν προβεί σε ρύθμιση των χρεών τους – κάτι που ισοδυναμεί με τη θανατική καταδίκη των υπερχρεωμένων Ελλήνων, τεκμηριώνοντας μεταξύ άλλων πως η χώρα μας θα αναπτυχθεί μόνο όταν αλλάξει ιδιοκτησία (σύντομα).

Η μεγάλη μάχη της Ευρώπης

Όπως ακριβώς η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη τόσο στην ΕΕ, όσο και στην Ευρωζώνη, με ελάχιστες εάν όχι μηδενικές δυνατότητες εξόδου της είτε από την ΕΕ, είτε από το ευρώ χωρίς την πρόκληση τεράστιων ζημιών, έτσι και οι υπόλοιπες χώρες – χωρίς να εξαιρείται η Γερμανία.

Άποψη 

Από τις 23 έως τις 26 Μαΐου του 2019 διενεργούνται οι εκλογές για το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – όπου τα διεθνή ΜΜΕ προβλέπουν σκοτεινά σύννεφα να καλύπτουν τον ουρανό της Ευρώπης. Η αιτία είναι η άνοδος των ακροδεξιών λαϊκιστικών κομμάτων (όπως αποκαλούν όλες εκείνες τις παρατάξεις που είναι αντίθετες με την κατάλυση του Έθνους-Κράτους), θεωρώντας πως μαζί θα μπορούσαν να υπερβούν το 30% των εδρών εάν συνεργάζονταν μεταξύ τους. Εν προκειμένω έχει δημοσιευθεί μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, την οποία θα έπρεπε να διαβάσει κανείς προσεκτικά – για να καταλάβει τι ακριβώς προβλέπεται να συμβεί (πηγή).

Η Eποχή της Ανοησίας – Οι Αρχοντοχωριάτες

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Ζούμε σε μία εποχή ανοησίας, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής. Θα ξεκινήσω με την κοινωνική γιατί τη θεωρώ και πιο σημαντική και σε επόμενα κείμενα θα περιγράψω και τις υπόλοιπες.

Ενώ η χώρα υποφέρει από δεκαετή σφοδρή οικονομική κρίση με ότι αυτό συνεπάγεται για τον κοινωνικό ιστό (φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, ανεργία, μισθοί επιδοματικού τύπου), μία μερίδα του πληθυσμού έχει αποκτήσει συμπεριφορά σνομπ ή στα καθ’ημάς αρχοντοχωριάτικη. 

Αποτελείται από κάποια τμήματα του πληθυσμού της μικρομεσαίας κυρίως τάξης τα οποία επιβιώνουν σχετικώς καλύτερα από τα κατώτερα. Τα τμήματα αυτά έχουν υιοθετήσει μία στάση που χαρακτηρίζεται από θράσος, αγένεια και χυδαιότητα. Θεωρούν εαυτούς ανώτερους με βάση κυρίως την εισοδηματική τους «άνεση» (πάντα σε σύγκριση με τα κατώτερα ενώ ούτε κατά διάνοια να συγκρίνουν εαυτούς με τα ανώτερα ή με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά). 

Ερευνα-σοκ: Πώς με 150 δικά σου likes, τα social media σε ξέρουν καλύτερα και από την οικογένειά σου

Αρκούν 68 likes στο Facebook για να μπορεί κάποιος να προβλέψει με 95% ακρίβεια το χρώμα του δέρματός σου και με 88% και 85% πιστότητα αντίστοιχα, τη σεξουαλική σου ταυτότητα και το αν ψηϕίζεις τους Δημοκρατικούς ή τους Ρεπουμπλικανούς. 

Eπίσης δέκα likes είναι αρκετά για να σε γνωρίσει ένας διαδικτυακός «φίλος» καλύτερα από τον συνεργάτη σου και 70 για να μπορεί να πει περισσότερα για εσένα από ό,τι ένας ϕίλος σου… 

Η συστημική διαφθορά

Η επάνοδος του φασισμού στη Βραζιλία, κρυμμένου πίσω από το πέπλο μίας δήθεν «νέας Δεξιάς», ήταν νομοτελειακή μετά την αποτυχία της κυβέρνησης να αναδείξει το πρόβλημα – σύμφωνα με το οποίο η διαφθορά είναι δομικό στοιχείο της κοινωνίας, ενώ η καταπολέμηση της είναι ευθύνη του συνόλου των Πολιτών της χώρας.

«Ασφαλώς υπάρχουν πολλά κοινά σημεία μεταξύ της Ελλάδας και της Βραζιλίας. Κυρίως το ότι, η διαφθορά αποτελεί μέρος του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας – ειδικά όσον αφορά το κομματικό-πελατειακό κράτος που στραγγαλίζει κάθε προσπάθεια υγιούς ανάπτυξης της χώρας. Είτε το καταλαβαίνουμε πάντως είτε όχι, έχουμε δικτατορία εκτός του ότι είμαστε υπό κατοχή – αυτήν της γερμανικής Ευρώπης».

Γιατί παγκοσμίως οι κοινωνίες στρέφονται στον εθνικισμό και την ακροδεξιά; - Το έθνος απέναντι στην παγκοσμιοποίηση

Ποια είναι η κεντρική ιδέα των εθνικιστών κομμάτων; - Το έθνος απέναντι στην διεθνοποίηση και την παγκοσμιοποίηση. 

Γιατί παγκοσμίως οι κοινωνίες στρέφονται στον εθνικισμό και την ακροδεξιά; 

Αν και ο ορθός πολιτικός όρος είναι εθνικισμός καθώς η ακροδεξιά αποτελεί μικρό μέρος του εθνικισμού. 

Στην Ιταλία η Lega είναι πρώτο κόμμα με τον Salvini, στις ΗΠΑ ο Trump ανήκει στην ομάδα των εθνικιστών, στην Βραζιλία ο Bolsonaro εξελέγη πρόεδρος προερχόμενος από την εθνικιστική ακροδεξιά. 

Βαδίζοντας προς το επόμενο «Lehman σοκ»

Η μοναδική λύση είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος εκ μέρους του κράτους που όμως πρέπει να λειτουργεί ορθολογικά – όπως μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο είχε οδηγήσει μία ανάλογα ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική συνταγή που προκάλεσε το κραχ του 1929 και τη Μεγάλη Ύφεση.

Άποψη

Όπως διαπιστώνεται, ο πλανήτης δεν λειτουργεί σωστά και δεν λύνονται τα προβλήματα του – ούτε στις Η.Π.Α., ούτε στην Ευρώπη, ούτε βέβαια στην Ελλάδα, με τις ελαφρώς βρώμικες συντηρητικές και ακραία νεοφιλελεύθερες οικονομικές συνταγές που εφαρμόζονται, είτε εκούσια, είτε ακούσια σε χώρες όπως η πατρίδα μας. Αντίθετα, οι «δεξιές» αυτές συνταγές έχουν προκαλέσει ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων μας, από τη μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων, έως τη μεταφορά πλούτου από τα κάτω προς τα επάνω, μέσω της πολιτικής των κεντρικών τραπεζών – η οποία δρομολογήθηκε μετά τη χρεοκοπία της Lehman Brothers και το μεγάλο κραχ του 2008 που απείλησε να βυθίσει ολόκληρη την υφήλιο σε μία βαθιά ύφεση.

Σύγχρονες επιχειρηματικές τάσεις

Η ίδρυση κρυπτο-τραπεζών στην Ελβετία και η άνοδος της βιομηχανίας διαδικτυακών παιχνιδιών στη Φινλανδία, τεκμηριώνουν πως με τη βοήθεια της τεχνολογίας μπορεί μία μικρή χώρα να επιτύχει πολλά πράγματα.

Επικαιρότητα 

Ενώ ο υπόλοιπος πλανήτης εξελίσσεται με γρήγορα βήματα, αναζητώντας καινούργιες ευκαιρίες δημιουργίας πλούτου και ανόδου της ευημερίας του, η ελληνική τραγωδία συνεχίζεται – με τα περισσότερα κόμματα να τάσσονται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στα μνημόνια, παρά το ότι κανένα δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα του «πώς μπορεί μία χώρα με 180% χρέος ως προς το ΑΕΠ της σε ξένο νόμισμα, με κόκκινο ιδιωτικό στο 140%, με υπερχρεωμένες τράπεζες και με αποψιλωμένο παραγωγικό ιστό να τα καταφέρει, όταν δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο στην παγκόσμια ιστορία».

Ξεκίνησε η διάλυση ολόκληρων κρατών της ΕΕ – Ποιες χώρες θέλουν να αποσχιστούν

Το κοινοβούλιο της ανεξαρτησίας ψήφισε χθες υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ισπανία, με τον Μαριάνο Ραχόι να απαντά με προκήρυξη εκλογών στην περιφέρεια. 

Πολλές όμως είναι οι περιοχές της Ευρώπης που βλέπουν με καλό μάτι την κίνηση αυτή της Καταλονίας 

και που σκέφτονται να προβούν σε παρόμοιες κινήσεις, θέλοντας να αναδιαμορφώσουν τον ευρωπαϊκό χάρτη. 

Η Ευρωζώνη σε πορεία διάλυσης

Οι εκβιασμοί της ΕΚΤ δύσκολα θα εμποδίσουν τη σύγκρουση της Αραγονίας με την Καστίλη στην Ισπανία – κάτι που, σε συνδυασμό με την απογοητευτική κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, καθώς επίσης με τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών, ίσως ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στη νομισματική ένωση.

«Όπως όλα δείχνουν, ευρισκόμαστε πράγματι προ των πυλών του χάους – αφού η Ευρωζώνη είναι σε αδιέξοδο, χρειάζεται απαραίτητα η ομοσπονδιακή ένωση της για να διορθωθούν τα προβλήματα της, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν την υποστηρίζουν.

Το πλασματικό ΑΕΠ των ΗΠΑ, το δολάριο και ο χρυσός

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το επόμενο παγκόσμιο κραχ θα συνοδευθεί από την οικονομική κατάρρευση της υπερχρεωμένης υπερδύναμης, του δολαρίου, καθώς επίσης του δυτικού συστήματος του χρέους – ένα ενδεχόμενο πολύ επικίνδυνο για την ειρήνη στον πλανήτη.

«Ιστορικά, η πλήρης απώλεια της εμπιστοσύνης στα χρήματα συμβαίνει κάθε 30 ή 40 χρόνια – οπότε, εάν υποθέσουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, έχει ήδη περάσει η προθεσμία από τις τρεις προηγούμενες εποχές του 1914, του 1939 και του 1971.

Θα συνέβαινε δε πιθανότατα 30 χρόνια μετά το 1971 – το 1998 δηλαδή που τελικά η Wall Street προστάτευσε το κερδοσκοπικό κεφάλαιο «LTCM» για να διασώσει τον πλανήτη. Επίσης 40 χρόνια μετά, το 2008 – εάν οι κεντρικές τράπεζες δεν έσωζαν τη Wall Street για να διασώσουν τον κόσμο.

ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ και ΑΛΗΤΕΣ

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ

Θα λέγαμε ότι η σύγχρονη κοινωνία χαρακτηρίζεται από τέσσερα στοιχεία που είναι ο οικονομισμός, ο υλισμός, ο καταναλωτισμός και ο ατομισμός.

Παντού συναντάμε τον οικονομισμό. Όλοι μιλούν για την οικονομία, το κράτος θεωρείται πλέον επιχείρηση και υποστηρίζεται δε ότι θα πρέπει να διοικείται ως επιχείρηση (δεν είναι τυχαία η εκλογή ενός επιχειρηματία στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ και η πιθανή εκλογή ενός τραπεζίτη στη θέση του προέδρου της Γαλλίας). Οι πάντες, λοιπόν, μιλούν και γράφουν για την οικονομία και για τους οικονομικούς δείκτες χωρίς όμως να αναφέρονται στις επιπτώσεις των διαφόρων μέτρων στην κοινωνία, πόσο δε μάλλον στην ευημερία της κοινωνίας, η οποία δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν και κυρίως τους ταγούς. Η ευφορία των οικονομικών δεικτών λοιπόν υπεράνω της ευημερίας του ανθρώπου. Το γεγονός αυτό υποκρύπτεται εντέχνως. Μιλάμε για οικονομική ανάπτυξη χωρίς όμως να αποσαφηνίζεται το πότε και κυρίως ποιους θα ωφελήσει.