MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χειροτέρευση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χειροτέρευση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2018

Χάθηκαν 8.500 θέσεις εργασίας τον Ιούλιο – Αρνητικό ρεκόρ

Σύμφωνα με τα στοιχεία από το σύστημα Εργάνη, τον Ιούλιο το ισοζύγιο προσλήψεων-αποχωρήσεων ήταν αρνητικό κατά 8. 610 οι οποίες καταχωρήθηκαν στο σύστημα ενώ άλλες 1.492 δηλώθηκαν από τις επιχειρήσεις χειρόγραφα ωστόσο αφορούν στην περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2018. 

Δευτέρα 30 Απριλίου 2018

Eurostat: Στις χειρότερες θέσεις σε κατηγορίες ανέργων η Ελλάδα

Τις χειρότερες θέσεις σε ποσοστά ανεργίας σε ηλιακή κατηγορία των νέων, διοικητικές περιφέρειες και μακροχρόνια ανέργους μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έφτασε να κατέχει σήμερα η χώρα μας μετά την λαίλαπα των 8 χρόνων της οικονομικής κρίσης.

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat η χώρα μας κατέχει τη 2η χειρότερη θέση σε ποσοστά ανεργίας για νέους ηλικίας 15-24 ετών που διαμένουν στο Βόρειο Αιγαίο. Αναφορικά με τα ποσοστά ανεργίας ανά διοικητική περιφέρεια κατέχει την 1η και 3η χειρότερη θέση μεταξύ των περιφερειών στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Μένουμε στην Ελλάδα ή φεύγουμε;

Δεν θα μπορούσα να συμβουλεύσω κανέναν να μείνει σε μία χώρα που βαδίζει προς το απόλυτο χάος – ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο, συνεχίζοντας να βιώνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη την οδυνηρή κυλιόμενη χρεοκοπία.

Άποψη 

Σε καθημερινή σχεδόν βάση, μετά από τα οκτώ χρόνια της χειρότερης κρίσης που βίωσε ποτέ μία χώρα σε εποχή ειρήνης, με ρωτούν εάν έχει νόημα να μένει κανείς πια στην Ελλάδα ή εάν πρέπει να φύγει – αναζητώντας κάποια άλλη χώρα για το υπόλοιπο της ζωής του. Η απάντηση φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολη, αφού από τη μία πλευρά οφείλει να σκεφθεί κανείς τι θα συμβεί στην πατρίδα του εάν την εγκαταλείψουν ακόμη περισσότεροι (ήδη χάσαμε 500.000 Έλληνες, κόστους εκπαίδευσης περί τα 100 δις € και παραγωγικής δυνατότητας 25 δις € ετησίως), ενώ από την άλλη το μέλλον αυτών των ανθρώπων – το οποίο φυσικά εξαρτάται από τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Στα πλαίσια αυτά τα εξής: