ΚΑΖΑΚΗΣ : Πόσο κοντά βρισκόμαστε σ’ ένα νέο πόλεμο στα Βαλκάνια;

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά στα Βαλκάνια, δηλαδή στα βόρεια σύνορα της χώρας. Αν όντως θεωρήσουμε ότι έχουμε σύνορα ακόμη. Η διαμελισμένη Γιουγκοσλαβία βρίσκεται στα πρόθυρα ενός νέου πολέμου αποσύνθεσης και περεταίρω διάλυσης. 

Την Πέμπτη (27 Απριλίου) μια ομάδα 200 περίπου μασκοφόρων εισέβαλαν στο κοινοβούλιο των Σκοπίων και το κατέλαβαν για λίγες ώρες, εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών της ΕΕ και των ΗΠΑ σχετικά με τη σταθερότητα των Βαλκανίων. 

Ευρώ, το νόμισμα των σκλάβων

Κάποια στιγμή η Γερμανία θα εγκατελείψει το πλοίο που βυθίζεται, την Ευρωζώνη, έχοντας απομυζήσει τους πάντες και επιθυμώντας να διαφοροποιήσει το δικό της νόμισμα, από το νόμισμα των σκλάβων – παραμένοντας όμως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης και κατακτητής της ηπείρου μας. 

Άποψη

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, το 42% του πληθυσμού της Ιταλίας είναι πλέον εναντίον του ευρώ, ενώ μόλις το 32% έχει εμπιστοσύνη στην Ευρωζώνη – κυρίως λόγω του ότι έχουν συνδέσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικονομία τους (μεγάλο δημόσιο χρέος, πολύ υψηλά κόκκινα δάνεια, κίνδυνοι κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος, μεγάλη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής), με το κοινό νόμισμα. Η αυξανόμενη αρνητική τοποθέτηση εναντίον του ευρώ και της νομισματικής ένωσης δεν αφορά μόνο τις ακροδεξιές παρατάξεις, αλλά διευρύνεται σε όλα τα κόμματα – ενώ συνοψίζεται στην εξής έκφραση: 

Ποιοι Ευρωπαίοι και γιατί τα "σπάνε" με το ευρώ.

Του Γιάννη Αγγέλη

Πριν από μία εβδομάδα, στις 6 Απριλίου, η Τσεχία χωρίς καθόλου θόρυβο "διέρρηξε" εντός Ε.Ε. τη σταθερή σχέση της κορόνας με το ευρώ. Τώρα, ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και η Δανία. Ποιοι και γιατί σκέφτονται να τα "σπάσουν" με το ευρώ, πώς επηρεάζει το ενδεχόμενο ενός "exit" από την Ελλάδα ή αλλού. 

Τα ερωτηματικά για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, σε συνδυασμό με τις άγνωστες προς το παρόν συνέπειες του εν εξελίξει Brexit, κάνουν ορισμένες κεντρικές τράπεζες στην Ευρώπη να αλλάζουν την τακτική τους απέναντι στην ευρωπαϊκή νομισματική ενοποίηση και το Ευρώ.

Τα δίδυμα βουνά χρεών της Ευρωζώνης

Οι κίνδυνοι του τραπεζικού συστήματος της νομισματικής ένωσης επεξηγούν καλύτερα την πρόταση του ΔΝΤ να καταργηθούν τα μετρητά χρήματα – ενώ οι έξι πιο επικίνδυνες χώρες είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Σλοβενία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία.

Άρθρο

Μετά τις πρώτες περιπέτειες που ακολούθησαν τη δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης το 2010, σύμφωνα με την οποία η χώρα δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα χρέη της χωρίς τη βοήθεια των εταίρων της και του ΔΝΤ, η ΕΚΤ ανακοίνωσε το 2012 πως σε περίπτωση ανάγκης θα έκανε τα πάντα για να στηρίξει το ευρώ – μεταξύ άλλων ότι, θα εξαγόραζε τα ομόλογα των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης ανεξαρτήτως ορίου από τη δευτερογενή αγορά για να μειωθούν τα επιτόκια, στηρίζοντας παράλληλα το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.

Αναβολή πληρωμών τώρα!

Είμαι απολύτως σίγουρος πως η κυλιόμενη πτώχευση που βιώνουμε, είναι απείρως χειρότερη από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μας συμβεί, καθώς επίσης ότι, είναι προτιμότερο ένα οδυνηρό τέλος, από μία οδύνη δίχως τέλος – η εμπειρία της Ρωσίας και της Αργεντινής, όσον αφορά τη χρεοκοπία τους.

«Όταν οι Γερμανοί θέλουν να επιβληθούν σε ένα σκυλί τους, «εκπαιδεύοντας» το για να τους υπακούει, του δίνουν μεταξύ άλλων πολύ λίγη τροφή, τιμωρώντας το για τυχόν ανυπακοή του – είτε πραγματική, είτε ενδεχόμενη (προληπτικά). Το διατηρούν λοιπόν συνεχώς πεινασμένο, έως ότου υποταχθεί εντελώς – δείχνοντας του βέβαια πως υπάρχει τροφή, άρα ελπίδα και προοπτική να πάψει κάποτε να πεινάει, αλλά χωρίς να του επιτρέπουν να την αγγίζει μόνο του.

Στον προθάλαμο της επόμενης κρίσης

Όσο δεν υπάρχει μία κοινή πολιτική συμφωνία, με αποτέλεσμα η κάθε χώρα να προσπαθεί να επιλύσει μόνη της τα προβλήματα της, η Ευρωζώνη δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί – οπότε νομοτελειακά θα καταρρεύσει, υπό το βάρος των εγγενών και λοιπών προβλημάτων της.

Ανάλυση

Υπάρχουν πολλά σημάδια, σύμφωνα με τα οποία η οικονομία της Ευρωζώνης ανακάμπτει – όπως ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ που τα τελευταία δύο χρόνια είναι της τάξης του 2% ετησίως, ενώ προβλέπεται πως η τάση θα συνεχιστεί στο μέλλον. Εκτός αυτού, η ανεργία έχει περιορισθεί κατά τρεις μονάδες στο 9% περίπου, με τον πληθωρισμό να έχει επανέλθει στο 2% – μετά από μία μεγάλη περίοδο που ήταν τόσο χαμηλός, ώστε να φοβάται κανείς πως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αποπληθωρισμό.

Ο διαλυτικός γερμανικός μερκαντιλισμός

ΑΡΘΡΟ 

Στα μέσα Μαρτίου 2010 η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και σημερινή επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κα Κριστίν Λαγκάρτ δήλωνε στους Financial Times ότι « η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από την υψηλή πίεση του εργατικού κόστους (δηλαδή την συμπίεση των μισθών ) οδηγεί σε ένα μη βιώσιμο μοντέλο για το σύνολο της ευρωζώνης.

Το γεωπολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας

Η καλύτερη δυνατή συμμαχία για την Ελλάδα, εν όψει των εγχωρίων προβλημάτων, αυτών της Ευρωζώνης, της ΕΕ, καθώς επίσης των διεθνών εξελίξεων, είναι αυτή με τις Ηνωμένες Πολιτείες – ενώ είναι η πλέον συμφέρουσα για τη χώρα μας όσον αφορά ειδικά το θέμα του χρέους.

Ανάλυση

Προφανώς για να επιλέξει τον ή τους συμμάχους της η Ελλάδα, εάν υποθέσουμε ότι είναι σε θέση να το κάνει, θα ήταν προηγουμένως υποχρεωμένη να προβλέψει τις διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις – σύμφωνα με τις οποίες φαίνεται πως βιώνουμε την προετοιμασία της τελικής σύγκρουσης των Η.Π.Α. με την Κίνα. Η σύγκρουση αυτή είναι ήδη οικονομική, ενώ φαίνεται πως θα εξελιχθεί σε εμπορική και νομισματική – με τελική κατάληξη τη στρατιωτική, εάν και εφόσον δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, καθώς επίσης οι απαιτούμενες συμμαχίες.

Ν. Λυγερός - Υψηλή Στρατηγική Ελληνικής ΑΟΖ.

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:

Θέμα : "Υψηλή Στρατηγική Ελληνικής ΑΟΖ". 

Ηράκλειο, 29/3/2017

Χάος και ΕΕ

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ 

Το χάος μπορεί να είναι ευεργετικό και να προκαλέσει αλλαγές (όσο και εάν οι άνθρωποι αντιδρούν στις αλλαγές) αλλά δεν είναι σίγουρο εάν η νέα κατάσταση που θα διαμορφωθεί θα είναι ευεργετική και σε ποιον θα είναι ευεργετική. 

Ο Smith (2007) υποστηρίζει ότι θεωρία του χάους είναι η μελέτη του τρόπου που μικρές αλλαγές στα πράγματα, ως έχουν την παρούσα στιγμή, μπορεί να έχουν πολύ σημαντικές συνέπειες για το μέλλον (το πέταγμα της πεταλούδας). Η θεωρία του χάους πλέον συνδυάζεται με τα οικονομικά και με τη διοίκηση επιχειρήσεων. Πιθανόν η θεωρία αυτή να μπορεί να εφαρμοσθεί και σε επίπεδο χωρών και γεωοικονομίας 

Οι τρομοκράτες του ευρώ και το Target 2

Παρά το ότι δεν ανήκουμε στους οπαδούς της δραχμής, έχοντας την άποψη πως είμαστε εγκλωβισμένοι, ενώ το πρόβλημα μας δεν είναι το νόμισμα, αλλά η παραγωγική κατάρρευση και το χρέος, πιστεύουμε πως είναι απαράδεκτο να τρομοκρατούνται οι Έλληνες από τους υποστηρικτές της Ευρωζώνης.

«Αν μια χώρα φύγει από το ευρωσύστημα, οι απαιτήσεις και οι υποχρεώσεις της εθνικής κεντρικής τράπεζας στην ΕΚΤ πρέπει να εκκαθαριστούν στο σύνολό τους, αναφέρει ο κ. Ντράγκι στην επιστολή. Με βάση τα στοιχεία στα τέλη Νοεμβρίου από το σύστημα πληρωμών Target-2, αυτό θα άφηνε την Ιταλία με λογαριασμό 358,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Διότι το σύστημα καταγράφει τις ροές πληρωμών μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, στις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές.

Τα πειραματόζωα της παγκοσμιοποίησης

Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επιβολή των τεσσάρων βασικών κανόνων της ευρωπαϊκής ένωσης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι το εθνικό κράτος – οπότε γίνονται προσπάθειες κατάλυσης του αφενός μεν με τη βοήθεια των υπερχρεωμένων χωρών, αφετέρου με τη δημιουργία πολυπολιτισμικών κοινωνιών μέσω της μετανάστευσης.

«Οι φανατικοί οπαδοί της παγκοσμιοποίησης (αγορές, ελίτ) χρησιμοποιούν (α) τη φιλελεύθερη πολιτική αντίληψη, (β) εκείνα τα κράτη που, έχοντας υπερχρεωθεί, δεν είναι σε θέση να αντιδράσουν όπως η Ελλάδα, (γ) τις πλεονασματικές χώρες όπως η Κίνα και η Γερμανία, καθώς επίσης (δ) τους πρόσφυγες για τη δημιουργία πολυπολιτισμικών κοινωνιών όπως τη Σουηδία, για να καταφέρουν να την επιβάλλουν – όπου όμως το μεγαλύτερο εμπόδιο τους είναι ο οικονομικός εθνικισμός, τον οποίο έχει εγκαινιάσει στην εξουσία ο πρόεδρος Trump«.

Η αόρατη ήττα της Γερμανίας

Γιώργος Δελαστίκ

Πραγματική… κηδεία ήταν η Μέρκελ τη Δευτέρα, όταν μίλησε μετά τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, καθώς είχε λήξει η σύνοδος των τεσσάρων μεγαλύτερων κρατών της ευρωζώνης στο Παρίσι – της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. «Πρέπει να συνεχίσουμε να προχωρούμε μπροστά, γιατί έτσι και σταματήσουμε, όλα όσα έχουμε χτίσει μέχρι τώρα θα μπορούσαν να καταρρεύσουν», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος και συνέχισε: «Πρέπει να δεχτούμε ότι χώρες μπορούν να τραβήξουν μπροστά και μπορούν να προχωρήσουν πιο γρήγορα από άλλες».

Το τοξικό ελληνικό δίλημμα

Όταν αρνείται κανείς να επιλέξει ανάμεσα στις ρεαλιστικά υφιστάμενες λύσεις των προβλημάτων του ή δεν επιλέγει κάποια από αυτές έγκαιρα, υφίσταται δυστυχώς όλα τα μειονεκτήματα τους, χωρίς το παραμικρό πλεονέκτημα – κάτι που κοστίζει τελικά πανάκριβα.

«Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ σύντομη, η επιστήμη ατελείωτη, ο χρόνος λίγος, η πείρα λανθασμένη και η απόφαση γεμάτη ευθύνες» (Ιπποκράτης).

Το δολάριο ως πηγή ρευστότητας

Η αλλαγή πολιτικής που εγκαινίασε ο κ. Trump, ο οικονομικός εθνικισμός, θα επιταχύνει τις εξελίξεις, ενώ θα έχει σημαντικότατες συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη – ειδικά για το δυτικό σύστημα του χρέους, το οποίο φτάνει στο τέλος του.

Ανάλυση

Στα τέλη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου το μερίδιο των Η.Π.Α. στο ΑΕΠ του πλανήτη ήταν της τάξης του 30% – έχοντας έκτοτε μειωθεί στο 18%. Την ίδια χρονική περίοδο το ΑΕΠ της Κίνας τετραπλασιάσθηκε στο 16% (γράφημα), με τις αναδυόμενες αγορές να αντιπροσωπεύουν σήμερα το 60%, από 40% τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια – μία τάση που θα συνεχισθεί, μεταξύ άλλων λόγω της υπερχρέωσης των ανεπτυγμένων οικονομιών που επιβραδύνει την ανάπτυξη.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ

Οι ισχυροί της ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία Ισπανία), κάτω από την διεθνή ανταγωνιστική πίεση, κυρίως της Κίνας, αλλά και τον υπόγειο εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, αποφάσισαν επίσημα (κάτι που προφανώς σχεδίαζαν κρυφά από καιρό) την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων. 

Είδαν ότι η ΕΕ, έτσι όπως είναι έχει βαλτώσει και οδηγείται σε διάλυση, από την οποία διάλυση, τα πιο πάνω κράτη θα μείνουν απομονωμένα και θα βγουν ζημιωμένα στον αναγκαστικό οικονομικό ανταγωνισμό με την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Μ. Βρετανία, αλλά και μεταξύ τους. Είχαν λοιπόν δύο επιλογές για να αποφύγουν τη διάλυση και την κατάρρευση από τη θέση που είναι σήμερα. Η μία ήταν η πλήρης πολιτική ένωση (ομοσπονδοποίηση) της ΕΕ, κάτι που απορρίφθηκε για πολυάριθμους λόγους και η δεύτερη ήταν η ΕΕ των πολλών ταχυτήτων.

ΚΑΖΑΚΗΣ :Το τέλος της εθνικής άμυνας και της πατριωτικής αποστολής των ενόπλων δυνάμεων.

Το τέλος της εθνικής άμυνας και των ενόπλων δυνάμεων της χώρας προσυπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα κατά την τελευταία σύνοδο των υπουργών εξωτερικών και άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σύνοδος αυτή συνήλθε την Δευτέρα που μας πέρασε, 6 του μηνός και αποφάσισε την ίδρυση ενός ειδικού στρατηγείου, που ονόμασε Στρατιωτικό Σχεδιασμό και Ικανότητα Εφαρμογής (Military Planning and Conduct Capability – MPCC). 

H EE «πέθανε» - Στις 25 Μαρτίου γίνεται η «κηδεία» της

Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ: ΠΩΣ Ο Ζ.Κ.ΓΙΟΥΝΚΕΡ «ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΣΕ» ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Πριν δύο ημέρες στην περιβόητη συνάντηση των «τεσσάρων» ο Ιταλός πρωθυπουργός Π.Τζεντιλόνι δήλωσε ότι στην επετειακή σύνοδο της Ρώμης, στις 25 Μαρτίου, «η Ένωση θα ξεκινήσει, και πάλι, από τον ευρωπαϊκό λαό» «ανάβοντας» φωτιές για το νόημα και το περιεχόμενο των δηλώσεών του καθώς προανήγγειλε ότι η ΕΕ έχει «πεθάνει» και εκείνη την ημέρα θα τελεστεί η «κηδεία» της.

Ν. Λυγερός - "Στρατηγική και ανθρώπινη Συνθήκη Σεβρών"

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:

Θέμα : "Στρατηγική και ανθρώπινη Συνθήκη Σεβρών". 

Φέρες, 06/03/2017 

Η συνάντηση των Βερσαλλιών

O πραγματικός σκοπός της καγκελαρίου δεν είναι άλλος, από το να εμποδίσει τη συνεργασία των χωρών της νοτίου Ευρώπης, οι οποίες είχαν συναντηθεί μεταξύ τους στην Αθήνα, καθώς επίσης στη Λισσαβόνα – οπότε δεν πρέπει να βγάζει κανείς βιαστικά συμπεράσματα.

Άρθρο 

Παρά το ότι αρκετοί θεωρούν πως ο σκοπός της «συνόδου» των Βερσαλλιών, στην οποία συμμετείχαν οι τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, είχε στόχο τη δημιουργία μίας νομισματικής ένωσης δύο ή περισσότερων ταχυτήτων, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική – αφού ο πραγματικός στόχος της καγκελαρίου δεν ήταν άλλος, από το να εμποδίσει τη συνεργασία των χωρών της νοτίου Ευρώπης, οι οποίες είχαν συναντηθεί μεταξύ τους στην Αθήνα το 2016, καθώς επίσης στη Λισσαβόνα το 2017 (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Κύπρος και Μάλτα).